පකිස්ථානයේ හිටපු අගමැති ඉම්රාන් ඛාන් තමන් අගමැති වීමට ප්‍රථම, එනම් 2013 දී, ඔක්ස්ෆර්ඩ් විශ්වවිද්‍යාලයේ තරුණ සමුළුවක් අමතමින් කළ දේශනයෙන් පෙනී යන පරිදි, ඔහු තම රටේ වංචාවට හා දූෂණයට එරෙහිව සටන් කළේ ඒවායේ ස්වභාවය හා යාන්ත්‍රණය පිළිබඳ මනා අවබෝධයකින් යුක්තවය. එහිදී ඔහු විස්තර කළ පරිදි, අප වැනි රටවල වංචා දූෂණ සිදුවන්නේ ප්‍රධාන අදියර දෙකකිනි. පළමුව ඉහළ ස්ථරවල සිටින රාජ්‍ය හා පරිපාලන බලය සහිත කුඩා කණ්ඩායමක් විසින් මුදල් ඉපැයීම අරමුණු කරගෙන, පවත්නා පද්ධති හෙවත් ක්‍රමවේද දූෂණයට ලක් කරයි. 

දෙවනුව එලෙස දූෂණය වූ පද්ධති හා ක්‍රමවේද මඟින් ජනතාව දූෂිතයන් බවට පත්කරයි. ඒ අනුව කවර හෝ ආණ්ඩුවකට වංචා දූෂණ නැති කිරීමට අවශ්‍ය නම් පළමුව කළ යුත්තේ එකී බලය ඇති සුළු පිරිස විසින් පවත්නා ක්‍රමවේද හා පද්ධති දුෂණය කිරීම වැළැක්වීම යි. එවිට දෙවැන්න සෙමින් සෙමෙන් අඩුවී යයි. මෙහි බලය ඇති සුළු පිරිස යනු දේශපාලනඥයන් පමණක් නොවේ. නිලධාරීන්, දේශපාලනඥයන්ගේ පවුල්වල සාමාජිකයන් හා දේශපාලන හෙංචයන්ද ඊට ඇතුළත්ය. කෙටියෙන්ම කිවහොත් නිලධාරීන්ගේ සහාය නොමැතිව දේශපාලනඥයන් හා ඔවුන්ගේ හෙංචයියන්ට පමණක් පවත්නා පද්ධති හා ක්‍රමවේද දූෂණයට ලක් කළ නොහැකිය.

මෙහිදී නිලධාරීන් යනු ශ්‍රීලංකාවේ 1948 න් පසුව නිදහස් අධ්‍යාපනය යටතේ විශ්වවිද්‍යාලවලින් බිහි කෙරුණු උගතුන් ය. එබැවින් ක්ලීන් ශ්‍රී ලංකා ව්‍යාපෘතියේ අරමුණ ඉටුකර ගැනීමට නම්, මේ රටට කාර්යශූර හා අදූෂිත නිලධාරි පෙළැන්තියක් අවශ්‍ය වන අතර, ඒ සඳහා පළමුව විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් පිරිසුදු හා ආදර්ශවත්වෙ මින් පරමාදර්ශී චරිත බවට පත්විය යුතුය. එහෙත් ඊට සපුරා පටහැනිව, මෑත කාලීන අධ්‍යායනයක් මගින් පෙන්වා දෙන්නේ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගෙන් තුනෙන් එකක්, අවම වශයෙන් පහුගිය දශකයක් තිස්සේ රජය විසින් ආචාර්යවරුන්ගේ වැටුප් ගෙවීමට වෙන්කරන මුදලින් වාර්ෂිකව රුපියල් බිලියන දෙකකට ආසන්න මුදලක් වංචා කරමින් සිටින බවයි. මෙම සුවිශේෂී වංචාව හෙළිකර ගැනීමට මේ දක්වා ඒ ඒ විශ්වවිද්‍යාලවලම විගණකවරුන් පවා අසමත් වී ඇත්තේ ඒ සඳහා සුවිශේෂී අධ්‍යයන කුසලතාවක් අවශ්‍ය වන බැවිනි. එනිසා අවම වශයෙන් මීට දශකයකට පෙර ආරම්භ වී ඇති මෙම වංචාව, දැනටත් අවුරුදු පතා ඉදිරියට යමින් පවතී. 

පර්ෙ ය්ෂණ වැදගත් වන්නේ ඇයි?

පර්ෙ ය්ෂණවලින් තොරව මාරාන්තික රෝගවලට ප්‍රතිකර්ම සොයා ගැනීම හෝ පරිසර හිතකාමී ක්‍රමවේද ඔස්සේ අපගේ කාර්යාල හා නිවාස ආලෝකවත් කිරීම හෝ කළ නොහැකිය. සරලවම කිවහොත් 
පර්ෙ ය්ෂණවලින් තොරව මානව මාර්ගයාගේ පැවැත්ම ඉදිරියට ගෙන යා නොහැකිය.

පර්ෙ ය්ෂණයක් යනු කුමක්ද? 

පර්ෙ ය්ෂණයක් යනු නීතිරීති සමුදායකට යටත්ව කෙරෙන සොයා බැලීමකි. කවර මට්ටමේ පර්ෙ ය්ෂණයක් වුවද, එහි ප්‍රතිඵල සම්මත ක්‍රමවේදවලට අනුව ප්‍රකාශයට පත් කරන තෙක් එය පර්ෙ ය්ෂණයක් ලෙස පිළි නොගැනේ. එලෙස ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට පෙර, පර්ෙ ය්ෂණ ක්‍රමවේදය, එහි ප්‍රතිඵල හා නිගමන, සම-සමාලෝචනයට ලක්කර අනුමත කර ගැනීම එකී සම්මත ක්‍රමවේදයේ අත්‍යවශ්‍ය හා වැදගත්ම කොටස වේ. සම-සමාලෝචනයේ දී සිදුවන්නේ පර්ෙ ය්ෂණයට අදාළ ක්ෂේත්‍රයේ ඉහළ ප්‍රාමාණිකයන් දෙතුන් දෙනකු විසින් අදාළ පර්ෙ ය්ෂණ ක්‍රමය මෙන්ම එහි ප්‍රතිඵල හා නිගමන සමාලෝචනයට ලක් කොට ඒවා පිළිගත හැකි මට්ටමෙන් තිබේද, එමෙන්ම කවර හෝ නව්‍යතාවක් ප්‍රතිඵලවල තිබේද යන්න තීරණය කිරීමය. මෙම කඩඉම සමත්වීමට අපොහොසත් වන පර්ෙ ය්ෂණ වාර්තා ප්‍රතික්ෂේප කෙරේ. එනම් ප්‍රකාශයට පත් නොවේ. මෙම ‘දොරටුපාල කඩඉමෙන්’ සමත් වන පර්ෙ ය්ෂණ වාර්තා පමණක් ප්‍රකාශයට පත් කෙරෙන විශේෂ වාරසඟරා කොටසක් ලොව පවතී. ඒවා හැඳින්වෙන්නේ සම-සමාලෝචිත පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා වශයෙනි. ලංකාවේ මෙන්ම ලෝකය පුරාම කිසියම් පර්ෙ ය්ෂණයක් පිළිගනු ලබන්නේ ඊට අදාළ පර්යේෂණ වාර්තාව එවැනි සම-සමාලෝචිත වාර සඟරාවක පළ කෙරුණහොත් පමණි.

කැමැත්තක් සහ හැකියාවක් ඇති ඕනෑම කෙනකුට පර්ෙය්ෂණ සිදු කළ  හැකිය. එහෙත් පර්ෙය්ෂණ කිරීම රාජකාරියක් ලෙස පැවරී ඇති වෘත්තියෝ දෙපිරිසක් සිටිති. එනම් පර්ෙය්ෂණායතනවල පර්ෙය්ෂණ නිලධාරීන් හා විශ්වවිද්‍යාලවල ආචාර්යවරුන්ය. මේ තත්වය අපේ රටට පමණක් නොව මුළු ලෝකයටම පොදුය. ඒ අතරින් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ට පර්ෙය්ෂණ කිරීමේ වගකීම පැවරෙන්නේ තමන්ගේ මූලික වගකීම වන ඉගැන්වීමට අතිරේක රාජකාරියක් වශයෙනි.

සදාචාරාත්මක නොවන සහ ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා

කැමැත්තක් සහ හැකියාවක් ඇති ඕනෑම කෙනකුට පර්ෙ ය්ෂණ සිදු කළ හැකි ය. එහෙත් පර්යේෂණ කිරීම රාජකාරියක් ලෙස පැවරී ඇති වෘත්තියෝ දෙපිරිසක් සිටිති. එනම් පර්ෙ ය්ෂණායතනවල පර්යේෂණ නිලධාරීන් හා විශ්වවිද්‍යාලවල ආචාර්යවරුන්ය. මේ තත්වය අපේ රටට පමණක් නොව මුළු ලෝකයටම පොදුය. ඒ අතරින් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ට පර්යේෂණ කිරීමේ වගකීම පැවරෙන්නේ තමන්ගේ මූලික වගකීම වන ඉගැන්වීමට අතිරේක රාජකාරියක් වශයෙනි. මෙරට තුළ උපාධියක් හා පශ්චාත් උපාධියක් හිමි ජ්‍යෙෂ්ඨ පාසල් ගුරුවරයකුට හිමි වැටුප මෙන් තුන් ගුණයේ සිට පස් ගුණයක් දක්වා වූ වැටුපක් එකී සුදුසුකම් පමණක්ම ඇති විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරයකුට ලැබෙන්නේ මේ අතිරේක වගකීම් නිසා ය. මේ නිසා වැටුප් ගෙවීමේදී මෙන්ම උසස්වීම් ලබාදීමේදී ද අදාළ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරයා ‘වලංගු පර්ෙ ය්ෂණ’ සිදු කර තිබේද යන්න සොයා බලනු ලැබේ.

‘වලංගු පර්ෙ ය්ෂණ’ යන්න මෙහිදී භාවිත කෙරෙන්නේ ‘වලංගු නොවන පර්ෙ ය්ෂණ’ නමින් කොටසක්ද මේ වන විට බිහිව ඇති බැවිනි. වලංගු ලෙස පිළිගැනෙන, සම-සමාලෝචිත පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා විසින් ප්‍රකාශයට පත් කෙරෙන පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා වෙනුවට සම-සමාලෝචනය කිසිසේත් අනුගමනය නොකර, නැතහොත් නිසි පරිදි අනුගමනය නොකර, පවත්වාගෙන යනු ලබන ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල පළකෙරෙන පත්‍රිකා වලංගු නොවන පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා වේ. ‘විලෝපික වාර සඟරා’ ලෙස අන්තර්ජාතිකව නම් කෙරෙන්නේ ද මෙම ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාමය. විසිඑක්වැනි සියවසට පෙර සියලු‍ම පොත්පත් මෙන්ම පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා ද කඩදාසිවල මුද්‍රණය කොට බෙදා හරින ලදී. එහෙත් තොරතුරු තාක්ෂණය දියුණු වී අන්තර්ජාල පහසුකම් වැඩිවීමත් සමඟ විසි එක් වන සියවස ආරම්භයේදී පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා බොහොමයක් ‘ඔන්ලයින්’ ක්‍රමයට ප්‍රකාශයට පත් කිරීම ආරම්භ විය. එහිදී ඇතැම් පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා එහි පළ කරන ලිපි සඳහා පර්ෙ ය්ෂකයන්ගෙන් මුදල් අය කොට පාඨකයාට නොමිලේ කියවීමට ‘විවෘත ප්‍රවේශයක්‘ (open access) ලබා දුන් අතර තවත් කොටසක් පර්ෙ ය්ෂකයාගෙන් මුදල් අය නොකොට කියවන්නාගෙන් මුදල් අයකරන ක්‍රමවේදයකට අනුගත වූහ. ඒ අතරින් විවෘත ප්‍රවේශය සහිත වාරසඟරා වඩා ජනප්‍රිය වූ අතර එම ජනප්‍රියතාව අවස්ථාවාදි පුද්ගලයන් විසින් අවභාවිත කරමින් පර්ෙ ය්ෂණ ප්‍රකාශන ක්ෂේත්‍රයේ නව ‘ව්‍යාපාරික මොඩලයක්’ බිහිකරන ලදී. එහිදී ඔවුන් සිදුකරන ලද්දේ විවෘත ප්‍රවේශයක් සහිත පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල වඩා කල් ගත වන සහ අත්‍යවශ්‍යම පියවර වන සම-සමාලෝචනය අතහැර, එහෙත් ඒ බව සඟවා සම-සමාලෝචනයක් සිදු කරන්නේ යයි රවටමින්, පර්ෙ ය්ෂකයන්ගේ පත්‍රිකා ලබාගෙන ඔවුන්ගෙන් මුදල් අයකර ‘ඔන්ලයින්’ ක්‍රමයට ප්‍රකාශයට පත් කිරීමයි.

මෙලෙස සම-සමාලෝචන පියවර අත්හළ විට එවැනි ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල ඕනෑම හරසුන් දෙයක් ප්‍රකාශයට පත් කළ හැකි බවට කදිම උදාහරණයක් ලෝකය පුරා ප්‍රසිද්ධය. බොහෝ විට එවැනි වාර සඟරාවල කතුවරුන්, ලොව පුරා සිටින පිළිගත් පර්ෙ ය්ෂකයන්ට ඔවුන්ගේ පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා තම වාර සඟරාවේ පළ කරන ලෙස ඉල්ලමින් නිරන්තරයෙන් විද්‍යුත් තැපැල් පණිවිඩ යවනු ලැබේ. International Journal of Advanced Computer Technology නමැති ව්‍යාජ වාර සඟරාවෙන් තමන් වෙත අඛන්ඩව ලැබුණු එවැනි පණිවිඩ නිසාම කෝපයට පත් Dr. Peter Vamplew නමැති පර්ෙ ය්ෂකයකුට තමන්ගෙන් තවදුරටත් එවැනි ඉල්ලීම් නොකරන ලෙස අසභ්‍ය වගන්තියකින් ලියා යැවීමට අවශ්‍ය විය. ඔහු එය සිදු කළේ වඩාත් හාස්‍යජනක හා අර්ථවත් ක්‍රමයකටය. එහිදී එම අසභ්‍ය වගන්තිය පමණක් නැවත නැවත ලියා, පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකාවක සම්මත ආකෘතියට අනුව පිටු ගණනාවකින් යුත් හාස්‍යජනක පත්‍රිකාවක් ඔහු සම්පාදනය කළේය. එනම් මාතෘකාව, හැඳින්වීම, පර්යේෂණ ක්‍රමවේදය, ප්‍රතිඵල, සාකච්ඡාව හා නිගමනය යන පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකාවක ආකෘතියේ සියලු‍ම උප කොටස් නැවත නැවත ලියන ලද එකී අසභ්‍ය වගන්තියෙන් පමණක් සමන්විත වන පරිදිය. අනතුරුව එය අලු‍ත් පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකාවක් ලෙස එකී ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවට යැවීය. හැරෙන තැපෑලෙන් ඔහුට ප්‍රතිචාරයක් ලැබිණ. එහි සඳහන් වූයේ සම-සමාලෝචනයෙන් පෙනී ගිය පරිදි ඔහුගේ පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකාව ‘ඉතා අනර්ඝ’ එකක් බැවින් සඟරාවේ පළ කිරීම සඳහා ඩොලර් එකසිය පනහක් මුදලක් ගෙවන ලෙසය (මේ පිළිබඳ වැඩි විස්තර අදාළ හාස්‍යජනක පත්‍රිකාවද සමඟ අදටත් අන්තර්ජාලයෙන් බලා ගත හැකිය).

කෙසේ වුවද, බොහොමයක් ව්‍යාජපර්ෙ ය්ෂණ සඟරා සම-සමාලෝචනය සිදු නොකළද, ඒවායේ අයිතිකරුවන් සංස්කාරක කාර්යද කරමින් විවිධාකාරයට සුළු මට්ටමේ සංස්කරණ යෝජනා කර, ඒවා සම-සමාලෝචනයෙන් ලැබුණු අදහස් සහ යෝජනා ලෙස පෙන්වමින්, කතුවරුන්ට ඉදිරිපත් කරති. අවසානයේදී ‘අනර්ඝයි’, ‘ඉතා හොඳයි’, ‘සෑහීමකට පත්විය හැක’ යනාදි වශයෙන් තීන්දුවක් දී පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකාව ප්‍රකාශයට පත් කිරීම සඳහා අවශ්‍ය මුදල වශයෙන් ඩොලර් 100 සිට 500 අතර වූ මුදලක් සේවා ගාස්තු ලෙස ඉල්ලා සිටිති. සැබෑ සම-සමාලෝචනයේ දී මෙන් දුර්වල පත්‍රිකා ප්‍රතික්ෂේප වීමක් මෙහිදී බොහෝවිට සිදු නොවේ. ඉඳහිට එකකදී පමණක් ඉතා ම සරල සංශෝධන යෝජනා කරමින් ‘සංශෝධන අවශ්‍ය යි’ යන තීන්දුව ලබා දී දෙවැනි වටයේදී එයද අනුමත කෙරේ. මේ ව්‍යාජ සම-සමාලෝචන ක්‍රම අතුරින් එකක් පමණි. එකිනෙකට සුළු වශයෙන් වෙනස් මෙවැනි තවත් ක්‍රමද කිහිපයක්ම ඇත.

මෙම උගුලට හසු වී තම පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා මුදල් ගෙවා ව්‍යාජ සඟරාවල පළ කරවා ගන්නා පර්ෙ ය්ෂකයන් කොටස් දෙකකට බෙදිය හැක. එනම් ජ්‍යෙෂ්ඨ ආචාර්යවරුන්ගේ සමීප නිරීක්ෂණ හා නිසි මඟ පෙන්වීමක් නොමැතිව පර්ෙ ය්ෂණ කටයුතු කරන, එනිසාම ව්‍යාජ බව නොදැන ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල තම පත්‍රිකා පළ කරන ආධුනික ආචාර්යවරු සහ, ව්‍යාජ පර්යේෂණ සඟරා වල පළ කෙරෙන ලිපි ප්‍රතික්ෂේප වීමක් මෙරටදී සිදු නොවන නිසාත් පහසුවෙන් ඒවායේ තම පත්‍රිකා පළ කරවා ගත හැකි නිසාත්, උසස්වීම් සඳහා ඉල්ලු‍ම් කරන විට ඉදිරිපත් කිරීමේ අරමුණින් ව්‍යාජ සඟරා බව දැන දැනම ඒවායේ පළ කරන ජ්‍යෙෂ්ඨ ආචාර්යවරු වශයෙනි.

ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා වලින් සිදුවන අවාසිය ඒවා භාවිත කොට විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ වැටුප් ගෙවීමට වෙන් කරන මුදල් අවභාවිත කිරීම පමණක් නොවේ. සාමාන්‍යයෙන් රටක සංවර්ධන ව්‍යාපෘති සැලසුම් කිරීම හා ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයේදී එම ක්ෂේත්‍රයට අදාළව සිදු කෙරී ඇති 

පර්ෙ ය්ෂණවල ප්‍රතිඵල පාදක කරගන්නා බැවින් එවැනි අවස්ථාවල ඒ සඳහා පදනම් කර ගැනෙන පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා සහ තොරතුරු සාවද්‍ය වන්නේ නම් එම සමස්ත ව්‍යාපෘතියම අසාර්ථක වී ඊට යෙදවූ රාජ්‍ය මුදල් අපතේ යාම වළක්වාලිය නොහැකිය. ඒ ආකාරයෙන් සෞඛ්‍ය හා වෛද්‍ය ක්ෂේත්‍රවලදී සිදුවිය හැකි හානිය වඩාත් බරපතළ ය. මුදල්වලට අමතරව මිනිස් ජීවිත ද විනාශ විය හැකි බැවිනි. ඒ හැරුණු විට මෙවැනි ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා අදාළ ආචාර්යවරුන්ට මෙන්ම ඔවුන්ගේ විශ්වවිද්‍යාල වලටද අගෞරවයකි. එමෙන්ම එලෙස නොසැලකිලිමත්කම හේතුවෙන් ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල පළ කරන පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා බොහෝ විට වැදගත් පර්ෙ ය්ෂණවල වටිනා ප්‍රතිඵල වීමට පුළුවන. එහෙත් ඒවා පළ කෙරුණේ ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල නම් ප්‍රබුද්ධ පර්ෙ ය්ෂකයන් විසින් ඒවා බැහැර කිරීම නිසා වටිනා ප්‍රතිඵල අපතේ යාමක්ද සිදුවේ.

මෙම ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා පිළිබඳ දැනුවත් වීමට වුවමනා තරම් තොරතුරු හා පර්යේෂණ පත්‍රිකා සියලු‍ දෙනාට විවෘතව අන්තර්ජාලයේ පවතී. මේ පිළිබඳව මුලින්ම ලෝකයට හෙළිදරව් කළේ Jeffery Beal නමැති අමෙරිකානු පුස්තකාලාධිපතිවරයෙකි. ඔහු විසින් මෙබඳු ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා හා ඒවායේ ප්‍රකාශකයන්ගේ ලැයිස්තු ප්‍රසිද්ධ කර ඇත. 

ඉන්දියානු ප්‍රතිචාරය

මෙම ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා හෝ ඒවායේ පළවන පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා සංවර්ධිත රටවලට බරපතළ ප්‍රශ්නයක් වී නැත. ඊට ප්‍රධාන හේතු වන්නේ ඒවායේ පර්ෙ ය්ෂකයන් මේ පිළිබඳව දැනුවත් වීම හා උසස්වීම් සඳහා වංචාකාරී කෙටි ක්‍රම අනුගමනය කිරීමට ඒ රටවල ඉඩක් නොමැති වීම යන කාරණා දෙක ය. එනිසා ව්‍යාජ පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා සහ ඒවායේ පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා යන දෙකම සැලකිල්ලට ගත්විට පවා ඒවායින් සියයට 90 පමණම ආසියානු හා අප්‍රිකානු කලාපයේ රටවලට සීමා වී ඇත. ඒ අතරිනුත් සියයට 75ක් පමණම ප්‍රකාශයට පත් කෙරෙන්නේ ඉන්දියාවෙන් බව සමීක්ෂණවලින් පෙන්වා දී ඇත. මෙම තත්වය හමුවේ ඉන්දියානු විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව එරට ප්‍රධාන විශ්වවිද්‍යාල කීපයක් සමග එක්ව 2018 දී, පිළිගතහැකි පර්ෙ ය්ෂණ සඟරාවල ලැයිස්තුවක් එළි දක්වා, පර්ෙ ය්ෂණ පත්‍රිකා ප්‍රකාශයට පත් කිරීම සඳහා එකී පර්ෙ ය්ෂණ සඟරා පමණක් යොදා ගන්නා ලෙස විශ්වවිද්‍යාලවලින් ඉල්ලා සිටින ලදී. 

ඉතිරි කොටස හෙට පත්‍රයේ..