නැන්දම්මා කුසලකර්මයකට දායක වන්නට නිවසින් බැහැරව ගිය අවස්ථාවේ දී ලේලිය නිවසේ රැඳී අකුසලයකට දායකවීම නිසා නැන්දා, ලේලිය කෙස්වලු පටලවා ගත් පුවතක් යාපහුව රාජධානියෙන් අසන්නට ලැබුණි.

එකම ඉඩමේ නිවෙස් දෙකකි. එක නිවහනක නැන්දම්මා හා මාමණ්ඩිය වාසය කරති. ඒ මිදුලේම තවත් නිවසක ලේලිය තම දරුවන් දෙදෙනා සමඟ වෙසෙති. ඇයගේ සැමියා විදෙස්ගතව සිටින්නේය.

අම්මා, තාත්තා මෙම ඉඩම දරුවන්ට බෙදා වෙන්කර නැත.

ලේලිය විවාහකර ගත් පුතු එම නිවසේ සිටියත් එම ඉඩමට අයිතිවාසිකම් කියන තවත් දරුවෝ සිටිති.

මේ නිසා නිරවුල් නැති ඉඩමට නැන්දා, මාමා සමඟ මෙම ලේලිය නිතර නිතර ආරවුල් කර ගත් අවස්ථා ද තිබේ.

දිනක් නැන්දම්මා පොල් පැළ කිහිපයක් මිල දී ගත්තේ එම නිරවුල් නැති ඉඩමේ පැළ කිරීමටය. වැස්ස නැති නිසා වැහි කාලය පැමිණෙන තෙක් ඒවා මිදුලේ ළිඳ අසල රඳවා තිබුණි.

නැන්දම්මා හා මාමා දිනක් මහනුවර බලා ගියේ දළදා මාලිගාවේ පිංකමකට සහභාගිවීමටය.

එහි ගිය නඩය එදින එහි නැවතී  පසු දිනයේ නැවත නිවෙස් කරා පැමිණියහ. නිවසට ආ නැන්දම්මා  ළිඳ අසලට ගියේ අතපය සේදීමටය. එහි පොල් පැළ දෙස නැන්දම්මාගේ නෙත ගැටුණි. ටික වේලාවක් එහි බලා සිටි ඇය විලාප නැගුවාය. වන්දනාවේ ගිය ඇය පැමිණි විගසින් නැගූ විලාපය අවට අයටද දෝංකාර දුන්හ. අවට වැසියන් ද එතැනට දිව ආවේ විලාපයේ සුලමුල සක්සුදක් සේ දැන ගැනීමටය.

“අනේ, මේ බලපල්ලා අපි පිං කරන්න ගිය අතරේ මේකි පොල් පැළවලට උණු වතුර වත්කරළා. වත්තේ ඒවා හදනවාට විරුද්ධව තමයි මේ අපරාධය මේකි කෙරුවේ. පණ තියෙන පැළයකට උණු වතුර දැමීමත් පාපයක් බව පසක් කරමින්  කරපු අපරාධය මෙනෙහි කරමින් ”ඇය මරළතෝනි දුන්නාය.

අවට වැසියන්  එන බව දුටු ලේලිය කිසිවෙකුටත් පිළිතුරක් නොදී දරුවන් දෙදෙනා ද ගෙට දමාගෙන දොර වසා ගත් අතරේ පවුලේ ප්‍රශ්නවලට උත්තර දෙන්නට බැරිව එහි රැඳී සිටි අයත් කිසිවක් නොකියා නිරුත්තරව සිට ඉන් නික්ම ගියාලු.

මොරගොල්ලාගම සිසිර කැලේගම