බමුණුසිංහ Saturday, 13 April 2013 06:13 PM

මට පේන්නේ නම් මේ හාදයා මීට කලින් පැණි කාලත් නැහැ අරක්කු බීලත් නැහැ වගේ. (නි)

ලාල් ගලබඩ ලේක්කෝ නගරය Saturday, 13 April 2013 01:06 AM

කිරිදරුවන් පවා බේබද්දන් වන තරමට අද මේ රට අපායගාමී වී ඇත. (නි)

අරුසියා Monday, 15 April 2013 09:35 AM

ලංකාවේ මත්වතුර තහනම් නැහැ, ගව මස් විතරයි තහනම්. (නි)

හේවාවිතාරන Saturday, 13 April 2013 02:20 AM

බොන මිනිහෙක් නම් තමාගේ භාර්යාව ගේනකන් ඉන්නේ මොකටද? බාගයක් ගෙනල්ලා බොන්න බැරියැ... (නි)

අරුසියා Saturday, 13 April 2013 03:07 AM

සනත්, සිංහලකෙනෙක්ගෙන් මේ වගේ කතාවක් අහන්න ලැබෙන එකත් සතුටක්. නැත්නම් තුන් සිංහලයම නෑදෑයෝනේ (නි)

වෝල්ටර් Monday, 15 April 2013 08:11 PM

මේ තිතට මත ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයයි. හැම නගරයක් ගානේම හවසට බාර් දිහා බැලු විට මෙය වඩා හොඳින් පෙනේ. (නි)

සුනිල් Saturday, 13 April 2013 07:48 AM

ලංකාවේ ඉන්න ගොඩක් අය මොකක් හරි හේතුවක් හදාගෙන බිල ගෙදර අවුල්කරගන්නවා. මේ අයට බිවුවම සිහියක් කටක් නැහැ. ගහගන්නවා.(නදී)

නෙඉල් Sunday, 14 April 2013 06:35 PM

හොඳ පුවතක්. මට දැවැන්ත හිනාවක් ගියා. (නි)

අලහප්පෙරුම Wednesday, 17 April 2013 09:28 AM

බොරුද කොහෙද.....? (නි)

යොහාන් Saturday, 13 April 2013 10:22 AM

බයිට් එකට පුන්නක්කු තෙම්පරාදුවක් තියලා නැද්ද? (නි)

රංග Tuesday, 16 April 2013 12:14 PM

සුපර් මාර්කට් එකකට ගියා නම් ලජ්ජා බය නැතුව මහත්මයෙක් වගේ බෝතලයක් අරන් යන්න පුළුවන්. දැන් රටේ හැම තැනම බාර් වෙනුවට විවෘත කරන්නේ සුපර් මර්කට්නේ. ගෙදර යන ගමන් බඩුමල්ලක් ගන්න හිතපු මිනිහා එලියට එන්නේ බෝතලයක් අරන්. ජීවිතේට බාර් එකකට යන්න හිතන්නෙවත් නැති නම්බුකාර මිනිස්සු නම්බුකාර විදියට සුපර් මාර්කට් එකෙන් බෝතල් අරන් යනවා. (නි)

ලීල් Monday, 15 April 2013 01:37 PM

ඒ මනුස්සයා ඊට පස්සේ මොකද කළේ? ගිහින් බිලා ආවද? නැත්නම් ගෙනල්ලා බිවුවද? කියන්නකෝ. (නි)

පිටිගල මිලානෝ Friday, 12 April 2013 04:33 PM

හන්දියක් හන්දියක් ගානේ 'බාර්' තියෙන, මතට තිත තබපු මේ බෞද්ධ රටේ කටගැස්ම නිවෙන්නත් පෙර අලුත් බෝතලයක් මිලදීගෙන ගෙදරට ගෙනත් බොන්න තිබුනනේ. (නි)

හේරත් Saturday, 13 April 2013 12:10 PM

අන්න බලන්න නෝනගේ ආදරේ .....මහත්තයාගේ කෑදරේ....සනත් මල්ලි මෙන්න මගෙන් සෙලියුට් එකක්.. නියම පුතා. (නි)

සනත් Friday, 12 April 2013 05:16 PM

මගේ පියාගේ භූමදාන කටයුතු අවසන් කළ දිනයේ, මගේ ඥාතීන් කිහිප දෙනෙක් ඔවුන්ගේ "දුක වැඩි කමට" මත්පැන් බීමට ලැහැස්ති විය. මගේ පියා උතුම් විදුහල්පතිවරයෙක් මෙන්ම දැහැමි බෞද්ධයෙක් විය. එසේම කිසිම දිනක කිසිම ආකාරයක මත්පැනක් පාවිච්චිකර නැත. ඔහු අනුව යමින් මමත් මගේ සහෝදරයත් කිසිම වර්ගයක මත්පැන් තොලගා නැත. ඉතින් මම මගේ දුකට පත් නෑයන්ට කීවේ, ඔවුන් දුකට මත්පැන් බොනවානම් අපත් අපේ මව්තුමියත් පොකුණක මත්පැන් පුරවා එහි ගිලී කිමිදී සිටිය යුතු බවයි. මන්ද අපේ දුක එතරම් විශාල වූ බැවිනි. එදා සිට මාස කීපයක් යනතුරු අපේ ඥාතීන් මා සමග කතා කළේවත් නැත. බොන්න ලැබෙනවා නම් ඕනෑම ජරා වැඩක් කිරීමට තරම අපේ මිනිසුන් නොමිනිසුන් වී ඇත. (නි)

තාරක Saturday, 13 April 2013 12:47 PM

මරු වැඩේ බේබදුකමට. (නි)

චම්පා Saturday, 13 April 2013 01:31 PM

මේ ජරාව මිනිස්සු බොන්නේ මොනවටද මන්දා? නොබී හිටියොත් මොකද වෙන්නේ ? (නි)

දම්මි Saturday, 13 April 2013 01:46 PM

මේ කාටවත් මත්වතුර නවත්තන්න බැරිද? (නි)

මුතුකුඩ Saturday, 13 April 2013 02:39 PM

මේ මත්පැන් සහ දුම්වැටිය කියන්නේ සමාජයක් ජාතියක් විනාශය කරා ගෙනයන්නා වු පිළිලයක්. එය ඒඩ්ස්, පිළිකා වැනි සුවකල නොහැකි රෝගකාරකයන්ටත් වඩා භයානකයි. (නි)

ප්‍රභාත් Tuesday, 16 April 2013 08:46 AM

හොද වැඩේ. ඔහොමම තමයි වෙන්න ඕනෑ. පෙරේතකම නැතිවෙලා යන්න (නි)

ෂානික් Monday, 15 April 2013 06:53 AM

හොද වැඩේ... (නි)