වැලිගම ප්‍රදේශීය සභාව මගින් වරකපිටිය ප්‍රදේශයේ ඉදිකළ ආදාහනාගාරය සහ අවමංගල්‍ය ශාලාව ප්‍රදේශයේ ප්‍රබල දේශපාලනඥයන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් මහත් හරසරින් ජනතා අයිතියට පත් කළ බවත්, එහි සමරු ඵලකයේ ජනාධිපතිවරයාගේ, අගමැතිවරයාගේ සහ දිස්ත්‍රික්කයේ මැති ඇමැතිවරුන් ඇතුළු  ප්‍රදේශයේ දේශපාලනඥයන් පනස් එකකගේ නම් සටහන්ව තිබෙන බවත් අප පුවත්පත ඉකුත්දා වාර්තා කර තිබිණි.

වැලිගම නගර සභාව පුරනැගුම ව්‍යාපෘතිය යටතේ ලක්ෂ හත්සියයක මුදලින් 2014 වසරේ වැලිගම වරකාපිටිය ප්‍රදේශයේ වැඩ ආරම්භ කෙරුණ ‘නිසල අරණ’ ආදාහනාගාරය හා අවමංගල්‍ය ශාලාව මහජනතාවට ඉමහත් ප්‍රයෝජනයක් වන්නකි. ඒ සම්බන්ධයෙන් තර්කයක් නැත. ගෞරවාන්විත සමුදීමකට ඕනෑම මිනිසෙක් කැමතිය. එහෙත් එම සමරු ඵලකයේ ජනාධිපතිවරයාගේ, අගමැතිවරයාගේ, මැති ඇමැතිවරුන් ඇතුළුව දේශපාලනඥයන් පනස් එක් දෙනකුගේ නම් සඳහන් කර තිබීම මළවුන්ටත් සිනහා උපදවන්නකි.

නම් ගසා ගැනීම අප රටේ දේශපාලනඥයන් වෛද්‍යවරුන්ගෙන් බේත් ගතයුතු තරමේ මේනියාවකි. එමෙන්ම අත්හැර දැමිය නොහැකි සිරිතකි. ගංවතුරට කොටුවී සිටින මිනිසුන්ට ලබාදෙන කෙසෙල් ගෙඩියෙත්, ප්‍රදානය කරන වැසිකිළි පෝච්චියෙත් නම් කෙටීමට තරමට ඇතැම් දේශපාලනඥයෝ දීන වී සිටිති. වරකපිටිය ආදාහනාගාරයට දේශපාලනඥයන් පනස් එක් දෙනකුගේ නම් සහිත සමරු ඵලකයක් ආවේද ඒ අනුව විය යුතුය.

ප්‍රාදේශීය දේශපාලනඥයන් හැර ජනාධිපතිවරයා, අගමැතිවරයා හා තවත් මැති ඇමැතිවරුන් තමන්ගේ නමද සඳහන් මෙබඳු සමරු ඵලකයක් ඇතැයි නොදැන ඉන්නට ඇතැයි අපි විශ්වාස කරමු. මේවා සැබැවින්ම අනුවණ සහචරයන්ගේ ක්‍රියාවන්ය. එහෙත් සායම යන්නේ  ඉහළ දේශපාලනඥයන්ගේය.
වරකපිටිය ආදාහනාගාරයට හා අවමංගල්‍ය ශාලාවට රුපියල් ලක්ෂ හත්සියයක මුදලක් වැය කෙරී ඇත.

 එම මුදල සමරු ඵලකයේ නම් සඳහන් දේශපාලනඥයන්ගේ නොව බදු ගෙවන මෙරට ජනතාවගේය. එසේ නම්,  නම් සටහන් කොට සමරු ඵලක ඉදිකළ යුත්තේ පොදු මහජනතාවගේ නම් සඳහන් කරමිනි. දේශපාලනඥයන්ට අමතරව වැලිගම ප්‍රාදේශීය සභාවේ විපක්ෂ නායකවරයාගේ, මන්ත්‍රීවරුන්ගේ නම්, මන්ත්‍රී ස්වාමීන් වහන්සේලා දෙනමගේ නම්ද, දකුණු පළාත් රාජ්‍ය   නිලධාරීන්ගේද දකුණු පළාත් කොමසාරිස්වරයාගේ නමද සටහන්ව ඇතැයි අප පුවත්පත වැඩිදුරටත් සඳහන් කර තිබිණි.

මෙම පිරිස ලබාදුන් දායකත්වය කුමක්ද යන්න විමසිය යුතුය. ඔවුන් පෞද්ගලික ධන පරිත්‍යාගයක් කර තිබේද යන්න සොයා බැලිය යුතුය. අපගේ විශ්වාසයට අනුව ඔවුන් එම උත්සවයට යන්න ඇත්තේද මහජන මුදලින් බවය. අප රටේ ක්‍රියාත්මක නින්දිත දේශපාලනය එයය.

මහජන මුදලින් පිම්බීම කිසිදු හිරිකිතයකින් තොරව සිදු කරන දේශපාලනඥයෝ එයටම ගැළපෙන කේවට්ටයෝ පිරිසක්ද හොයා ගනිති. එහෙත් මෙම කේවට්ටයන්ගෙන්, තිබෙන කීර්තියද අහිමි වනවා මිස එය වැඩි දියුණු වන්නේ නැත. රජතුමාගේ සිරුරේ වැසූ මැස්සාට කඩුවෙන් කෙටූ මෝඩ වඳුරා පිළිබඳ කතාව කවුරුත් දනිති. එබඳු කතා කටින් කට පැතිර වන්නේ ආවාට ගියාට නොව තේරුමක් ඇතිවය. රාජ්‍ය  පාලනයට  පිවිසෙන්නන්ට උපදේශ  ගැනීමටය. අප මෙසේ සටහන් කර තබන්නේ එම සමරු ඵලකය සම්බන්ධයෙන් සමාජ මාධ්‍ය ජාලවල සැරිසරණ කතන්දර හෙයිනි. මෙම සිදුවීමෙන් ජනාධිපතිවරයාටත්, අගමැතිවරයාටත් ජාතික දේශපාලනයේ යෙදෙන දේශපාලනඥයන්ටත් බලවත් නිගරුවක් වී තිබෙන බව පැහැදිලිය. මේවා මැකිය නොහැකි තරමේ කළු පැල්ලම්ය.

‘වළක වැටීම මොළයට ලාභයක්’ බවට කියමනකි. ඉකුත් සමයේ කෙළවරක් නැතිව වළවල්වලට වැටුණු පිරිස්වල මොළයට ලාභයක් වී නැති බව බොහෝ සිදුවීම්වලින් යළි යළිත් ඔප්පු කරමින් තිබේ. මෙම පිරිස් රෑ වැටුණු වළේ මහ දවාලෙත් වැටෙති. විනාශයකින් මෙපිට පාඩම් ඉගෙන නොගැනීම අපගේ දේශපාලනයේ ආවේණික ලක්ෂණයකි. ප්‍රශ්නය වන්නේ මෙයින් දරුණුම බලපෑම එල්ල වන්නේ රටේ අනාගතයට වීමය. 21 වැනි සියවසේ ජීවත් වුවද මෙම පිරිස් ජීවත් වන්නේ ගල් යුගයේය. වරකපිටිය සමරු ඵලකයෙන් පොළා පනින්නේ මෙරට දේශපාලනයේ අතිශයින්ම  දිළිඳු ආධ්‍යාත්මය වේ.

අප යමක් කරනවිට එය අනෙකා කෙසේ තේරුම් ගනු ඇද්දැයි සිතා බැලීම නුවණැති මිනිසාගේ ක්‍රියාවය. අනෙකා තමන්ට  හිනා වෙන්නේ නම්  එය නොකර හිටීමට නුවණැති මිනිසා  කටයුතු කරයි. මෙම නුවණ දේශපාලනඥයන්ට  අතිශයින්ම වැදගත්ය. එහෙත් නැත්තේද  එයම බව ඔප්පු වී තිබෙන්නේ වරක් දෙවරක් නොවන බව අවධාරණය කළ යුතුය.

(***)