ප‍්‍රශ්නය: දේශපාලන තීරු ලිපියක අඩංගු විය යුතු මූලික හැඩය පිළිබඳ ඔබේ පැහැදිලි කිරීම?
පිළිතුර: මෙහි මූලික හැඩය විය යුත්තේ එදිනෙදා පවතින සමාජ දේශපාලන හා ආර්ථික කාරණා පිළිබඳ කෙරෙන විග‍්‍රහයයි. නමුත් දේශපාලන තීරු ලිපියකින් අප එහෙම දෙයක් කරද්දී ඒ වටා මූලිකව පෙළ ගැහෙන්නේ දේශපාලනය ගැන උනන්දුවක් තිබෙන අය පමණයි. නමුත් ඊට ගැමි කියමන්, ජනශ‍්‍රැතිය හා ජාතක කතා පොත වැනි දේ අභාෂයට ගනිමින් මේ ලිපිය සාමාන්‍ය පංතියට ගෙන යන්නෙ කොහොමද? කියන පර්යේෂණය මා කළා. එතන දී මට ලංකාදීප පුවත්පත එක්ක තිබුණු වසර 35ක බැඳීමත් එක්ක මේ ලිපිය ලියන්න අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ අනුව මම ජාතක පොතෙන්, ගැමි කියමන්වලින් ප‍්‍රස්ථා පිරුළුවලින් දේශපාලනය කතිකා කරන්නෙ කොහොමද කියන තැනට ආවා.
මුලින් මම මගේ නම සඳහන් නොකර ලිව්වත් පසුකාලීනව මගේ නම යොදලා ලිව්වේ වැඩි පාඨක පිරිසක් අද්දවා ගන්නයි. මෙහි භාවිත වන සමහර වචන ගැන සමහර වියතුන්ට විවේචන තියෙන්න පුළුවන්. ”කට්ට කනවා” වැනි සමාජයේ භාවිත වන සරල වචන මා භාවිත කළේ සාමාන්‍ය ජනතාව මේ සඳහා පොළඹවා ගන්නයි.

ප‍්‍රශ්නය: දේශපාලන තීරු ලිපි රචකයකු සතු මාධ්‍ය වගකීම ඔබ විස්තර කරන්නෙ කොහොමද?
පිළිතුර: මිනිස්සු යම් යම් සිද්ධි ගැන විවිධ විග‍්‍රහ කරනවා. අතීතයේ සිද්ධ වුණේ මොකක්ද? වර්තමානයේ සිද්ධ වෙන්නෙ මොකක්ද? හෙට දවසේ විය හැක්කේ කුමක් ද යන ගැන ඔවුන් උනන්දුවෙන් පසුවෙනවා. අපි ඒක හඳුනා ගන්න  ඕනෑ. ඔවුන් අපේ කොලම කියවන්න පොලඹවන්න  ඕනෑ. හුදු දේශපාලන කාරණා අමු අමුවේ ඉදිරිපත් කරන්න හොඳ නැහැ. කතන්දර කලාවත් එක්ක අතීත සිදුවීම් පෙළගස්වද්දී ඔවුනට කුතුහලයක් අපි දිය යුතුයි.
ඒ වාගේම පාඨකයා ඇද බැඳ තබා ගත යුතුයි. ඔවුන් කොලම ඇතුළේ රඳවා තබාගෙන දිගින් දිගටම කියවීමේ රුචිය ඇති කළ යුතුයි. බැන බැන හෝ මෙය කියවීමේ තැනට පාඨකයා රැගෙන ඒමට ලේඛකයා දක්ෂ විය යුතුයි. සමහර තීරු ලිපිවල වචන, අර්ථ, පාඨකයා කියවන්නට පෙළඹුණු සැණින්ම පැත්තකට දානවා. එදා සිදුවුණු යම් යම් දේශපාලනික කරුණුවලට අද සිදුවන්නේ කුමක් ද? ඒවා භාවිතයට එන්නේ කොහොමද? යන කාරණා ගැන පාඨකයන් යම් යම් අවස්ථාවල බොහොම උනන්දුයි. ඒ නිසා අපි ඉදිරිපත් කිරීම ඔවුනට ගෝචර විය යුතුයි.

ප‍්‍රශ්නය: ”කිවිදා දැක්ම’’ මගින් ඔබ පාඨකයා වෙත රැුගෙන යන යම් දේශපාලන මතවාදයක් තිබෙනවා ද?
පිළිතුර: එහි එක් දේශපාලන මතවාදයක් නැහැ. සියලූ දේශපාලන මතවාද දිගහරිනවා. මාධ්‍යකරුවකු වුණත් ඉන්න මතවාදයක් තියෙන්න පුළුවන්. එක එක්කෙනා කියන දේ ඒ ආකාරයටම ලියන එකේ වැදගත්කමක් නැහැ. රටේ පවතින විවිධ මතවාද විග‍්‍රහ කරන ගමන් අවසානයේ මාධ්‍යකරුවා විදියට ඔහු කියන අදහස ඉදිරිපත් කිරීමේ වරදක් නැහැ.

ප‍්‍රශ්නය: ”කිවිදා දැක්මෙහි” අන්තර්ගතයට ඔබේ මාධ්‍ය භාවිතව හා පුද්ගලික දේශපාලන මතය අතර සහ සම්බන්ධයක් එකතු වනවාද?
පිළිතුර: මාධ්‍යවේදියකුට මාධ්‍යකරණයේ දී පෞද්ගලික දේශපාලන මතයක පිහිටා කටයුතු කරන්න බැහැ. ඔහු එක දේශපාලන පිළකට ගැති නොවිය යුතුයි. සෑම මොහොතකම ඔහු අපක්ෂපාතී විය යුතුයි. එනිසා මා අතින් එවැන්නක් සිදුවන්නේ නැහැ. ඒ නිසයි වසර 35ක දිගු ඉතිහාසයක් පුරා ‘ලංකාදීප’ය සමග මාධ්‍යවේදියකු විදියට රැඳෙන්නට මට අවස්ථාව ලැබෙන්නේ. මගේ මාධ්‍ය භාවිතාව මධ්‍යස්ථ නිසා දැනට 200ක පමණ දේශපාලන තීරු ලිපි පෙළක් මා අතින් ලියවුණා. මට ප‍්‍රවෘත්ති අධ්‍යක්‍ෂ ධුරය ලැබුණත් ඒ තනතුරත් මගේ තීරු ලිපියත් කිසිදු විටෙක පටලවා ගන්නට මම උත්සාහ කරන්නේ නැහැ.

ප‍්‍රශ්නය: වත්මන් පුවත්පත් කලාවේ නිරත දේශපාලන තීරු ලිපි රචකයන් පිළිබඳව ඔබේ තක්සේරුව කුමක් ද?
පිළිතුර: මම මෙතැනදී අසුබවාදී වෙන්නෙ නැහැ. අලූත් දේශපාලන තීරු ලිපි රචකයෝ අද අපට ඉන්නවා. ඒ අයත් යහපත් දේ කරනවා. පැරැුණි අය පමණයි මේ දේ හරියට කළේ, අලූත් අය හරියට කරන්නේ නැහැ කියලා මම කියන්නේ නැහැ. හොඳ නිර්මාණාත්මක ගවේෂණශීලී තීරු ලිපි රචකයෝ අපට ඉන්නවා. අද ඉන්න ඇසූ පිරූ තැන් ඇති අය පවා සරලව සුගමව ඒ කටයුත්ත කරනවා. අද මාධ්‍ය කියවද්දී ඒ බව පැහදිලිව පෙනෙන්නට තිබෙනවා. විශ්වවිද්‍යාලවලින් පුවත්පත් කලාවට පැමිණි අය අතරේ පවා දක්ෂයෝ දකින්න පුළුවන්.

ප‍්‍රශ්නය: ඔබට දේශපාලන තීරු රචකයෙක් විදියට යම් යම් දේශපාලන බලපෑම්වලට ලක්වෙන්නට සිදු වුණාද?
පිළිතුර: එවැනි දේශපාලන බලපෑම් කිසිවක් මට තවම එල්ල වෙලා නැහැ. පුරා වසර 4ක් තිස්සේ ”කිවිදා දැක්ම” දේශපාලන තීරු ලිපි 200ක් පමණ ලියා පළ කළා. එයින් තෝරාගත් ලිපි 50ක් මගේ මේ මුද්‍රණද්වාරයෙන් පිට වන ග‍්‍රන්ථයට ඇතුළත් වෙනවා. ද්වේශසහගතව කිසිවකුටත් පහර එල්ල නොකර කරුණු සොයා බලා සත්‍ය ලියනවා නම් කිසිවකුටත් ප‍්‍රශ්න ඇති වෙන්න අවස්ථාවක් නැහැ.

මාධ්‍යවේදියා ”දෙන්නම් බැටේ” කියන තැනට පැමිණ මාධ්‍යකරණයේ නියැළෙද්දී ප‍්‍රශ්න මතු වෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේම අපි මහන්සිවෙලා සමීක්ෂණ කරලා, දත්ත හොයලා උපුටා ගැනීම් කරලා යම් විශේෂාංගයක් ලියනව නම් පාඨකයාට එම ලිපිය ගැන හොඳ පැහැදීමක් ඇති වෙනවා. අද පාඨකයා බොහොම බුද්ධිමත්. අප කරන්නෙ යම් මතවාදයක් සමාජයට රැගෙන යන එකයි. ඒ පවතින තත්ත්වයෙන් උඩට යන්න කියවන එක ජනතාවගේ වැඩක්. අපේ කාර්යභාරය එකක්. ජනතාවට යමක් හිතන්න, අවශ්‍ය දේවල් අපි ඔවුන්ගේ මනසට දෙනවා. එතැනින් අපේ කාර්යභාරය අවසන් වෙනවා. එතැනින් එහා විග‍්‍රහය හෝ ඒවා ග‍්‍රහණය කර ගැනීම පාඨකයාට බාර කටයුත්තක්.

සටහන - දුෂ්‍යන්ත කුමාර