නන්ද Wednesday, 10 September 2014 08:32 AM

අපි අසරණ වෙලා වගේ හිතට දැනෙනවා, අපේ හාමුදුරුවනේ.... (නි)

පිටගල Monday, 08 September 2014 02:39 PM

ඕකට තමයි අහවල් මහත්තයෝ ආශ්චර්යය කියන්නේ! (අ)

ඇමතිතුමා Monday, 08 September 2014 02:47 PM

ඡන්දෙ කිට්ටු වෙනකොට මම ඕකට මුල්ගලක් තියන්න හිතාගෙන ඉන්නේ .(අ)

රොකි Monday, 08 September 2014 02:47 PM

බය වෙන්න එපා. ළඟදීම ජපන් මොනෝ රේල් කෝච්චි පාරවල් දානවලු. එතකොට ඔක්කොම හරිනේ! (අ)

උදය කුමාර Tuesday, 09 September 2014 09:20 AM

අර ලොකු ලොකු මහත්වරුන්ගේ ඇස් වලට මේවා නොපෙනෙන එකයි වරද (නදී)

තිළිණ Monday, 08 September 2014 03:07 PM

මෙම පාලමෙන් කිහිප වතාවක් එගොඩ මෙගොඩ වෙලා තියනවා. ඉතාම විරල සුන්දරම දසුනක් සහිත වටාපිටාව හරිම ආකර්ශනීයයි. ඒ පළාතේ සිටින අහිංසක ජනයාගේ පහසුව තකා පාලමක් ඉදිකෙරෙන එක හොඳ වැඩක්. නමුත් මෙම වැල් පාලම නම් පිළිසකර කර පවත්වාගෙන යායුතු වන්නේ ගමේ පවතින සුන්දර බව සදා රැක ගැනීමටය. (අ)

උනම්බුව Monday, 08 September 2014 03:13 PM

අපිට දැන් අධිවේග තියෙන නිසා මම නම් ඕවා ප්‍රශ්න කියල හිතන්නේ නැහැ (අ)

ඒබ්‍රහම් සීයා Monday, 08 September 2014 03:15 PM

පාලමේ සමහර තැන් වල ලෑලි නැහැ, රෑට නොදන්නා කෙනෙක් ගියොත් මැරිලා වැටේවි (අ)

සුසේ Monday, 08 September 2014 03:17 PM

අධිවීගි පාරවල් රටට අවශ්‍ය වගේම ,ගමටත් මෙම පාරවල් හොඳට හද දීම පාලකයන්ගේ යුතුකමක් . (අ)

ජනනි රත්නායක Tuesday, 09 September 2014 07:14 PM

ඕවා මොනවද යුද්දේ දින්නනේ ඒ ඇති. (ස)

ක්‍රිෂාන් Monday, 08 September 2014 06:27 PM

ආසියාවේ ආශ්චර්ය! ලංකාදීප මේ පුවතට මාගේ ප්‍රණාමය! (නි)

හේවාවිතාරණ Monday, 08 September 2014 06:55 PM

අහිංසක පින්වතුන් ටිකක්. ඔවුන් මේ දක්වා අපිට අලුත් පාලමක් ඕනෑ කියලා පාර හරස් කර උද්ඝෝෂණය කළාද? නැහැ නේද? (නි)

සත්‍යයා Tuesday, 09 September 2014 12:49 AM

මෙවැනි පාලම් උඩින් තමයි ආසියාවේ ආශ්චර්ය උදාවෙන්නේ. (නි)

මධුරංග Tuesday, 09 September 2014 02:00 AM

හැමදෙයක්ම හොඳින් සිද්ධ වුණානේ. පින් කරනකොට කවදාවත් කදරයක් වෙන්නේ නැහැ. (නි)

සමන්ති Tuesday, 09 September 2014 11:54 AM

මේ වගේ නොව, ලස්සන එල්ලෙන පාලම් බලන්න කොළඹ බේරේ වැව ළඟට එන්න (නි)

රේමා Tuesday, 09 September 2014 04:26 AM

මේ පලාතේ මන්ත්‍රී තුමාට නොබෙල් තෑග්ග දෙන්න ඕන මේවා තියාගෙන ඉන්නවට (නදී)

නිශාර්ඩ් ප්‍රීනා Tuesday, 09 September 2014 04:41 AM

පේරාදෙණිය මල්වත්තේ තියෙන හෙල්ලෙන පාලම වගේ හොඳ සවි ශක්තිමත්ව හැදුවොත් එය භාවිතයට ගන්න උදවියට කිසිම භයක් සැකයක් නැතුව ගමන් බිමන් යන්ට හැකිවේවි. තිබෙන සුන්දරත්වයත් ආරක්ෂා වේවි. (නදී)

දොන් සිමන් පටබැඳිගේ Tuesday, 09 September 2014 04:45 AM

අගනුවර වායු සමණය කල පන්සල් වල ඉන්නා හාමුදුරුවන් රෝද හතරෙන් වඩිද්දි අපි අසරණ වෙලා වගේ සිතට දැනෙනවා බුදු හාමුදුරුවනේ. (නදී)

රූපවතී Tuesday, 09 September 2014 04:52 AM

මම කුඩා කාලේ අපේ කිරි අත්තත් උසයි ඔය අඩි 750 හේ පාලම වගේ. මම ගොඩාක් උඩ බැලුවමයි කිරි අත්තගේ මුහුණ පෙනුනේ ඒ තරමටම උසයි. (නදී)

කුමාර Tuesday, 09 September 2014 05:53 AM

ධම්ම පොලම්බෙගොඩ නෙමෙයි නිකපිටිය සංගිලි පාලම නේද මටත් හොදට මතකේ තියනවා. දැන්නම් පාලම හොදටම අබලන්. අපේ ගමට යන්නේ දිප්පිටිය හරහා (නදී)

සුගුනවති Tuesday, 09 September 2014 01:39 PM

අනේ රූපවති, බොරු කියන්නේ නැතුව ඉන්න (නි)

සුනිල් Monday, 08 September 2014 10:51 AM

මෙවන් අබලන් මරු කපොලු අනිවාර්යයෙන් පිළිසකර කළයුතුය (නි)

වසන්ත Tuesday, 09 September 2014 01:41 PM

නිකරුනේ අනවශ්‍ය වියදම් කරන රටේ මෙවැනි අසරණ මිනිසුන්ට පිහිටක් නැති හැටි? (නි)

ධම්ම Monday, 08 September 2014 11:22 AM

පොල්අඹේගොඩ සංගිලි පාළමෙන් එගොඩවෙලා පාසල් ගිය කාලය මතක් වුණා. ගමනේ දුෂ්කර බවක් එදා අපට දැනුනේ නැහැ. (නි)

සීල Monday, 08 September 2014 11:34 AM

මෙවැනි ආශ්චර්යවත් දේ ලංකාවේ ඇති බව සමහරු පිළිගන්නේ නැත. (නි)

සෑම් Tuesday, 09 September 2014 07:04 AM

ජයා, ඔබ කියන දේ හරි. මේක අඩි 75 මිසක් 750 වෙන්න බැහැ (නදී)

මහේෂ්‍ Monday, 08 September 2014 11:38 AM

මේ පාලම එච්චරටම උසද? හිතනකොටත් බයයි (නි)

ශංක Monday, 08 September 2014 12:48 PM

ආසියාවේ ආශ්චර්යය. (නදී)

ඉසුරන්දි Monday, 08 September 2014 01:28 PM

හරිම සිත්ගන්නා සුළු දසුනක්. නමුත් එහි අනතුරු බව ඊටත් වඩා හදවතට දැනෙනවා. (නදී)

ජයා Monday, 08 September 2014 01:47 PM

අඩි 750 ක් කියන්නේ මීටර් 228 ක් පමණ, ඒ කියන්නේ කිලෝ මීටර් කාලක්, වෙන්න පුලුවන්ද මන්ද පිංතූරය බලන කොට. මම හිතනවා අඩි 75 ක් වෙන්න ඇති කියලා. බිංදුව නිසා ගිය උඩ නේද? (නදී)

කාශ්‍යප Wednesday, 10 September 2014 08:22 AM

මෙහි ප්‍රතිචාරයක් දැක්වූ පිටිගල මහත්තයෝ, ඔයා ලංකාවේ ඇවිදිලා නැති හැටියකි පෙනෙන්නේ. රැයක් එළිවෙනකොට රටක් සුරපුරක් කළ නොහැක. නමුත් අඩුතරමේ අපි ඒ ආශ්චර්යය කරා යන ගමනේ සිටිමු. (නි)