ආණ්ඩුව නියෝජනය කරමින් සිටි කැබිනට්, රාජ්‍ය සහ නියෝජ්‍ය අමාත්‍ය ධුර දරමින් සිටි නව දෙනෙක් පසුගිය සඳුදා (03) පස්වරුවේ සිය ධුරවලින් ඉල්ලා අස්වූහ. එදිනම පෙරවරුවේ බස්නාහිර සහ නැගෙනහිර ආණ්ඩුකාර ධුර දැරූ අසාද් සාලි සහ එම්.එල්.ඒ.එම්. හිස්බුල්ලා ද සිය තනතුරුවලින් ඉල්ලා අස්වූහ. පසුගිය සිකුරාදා (31) සිට ශ්‍රී දළදා මාලිගාවේ මහමළුවේ උපවාසයක යෙදී සිටි පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අතුරලියේ රතන හිමියන් එම උපවාසය අත්හැරියේ ආණ්ඩුකාරවරුන් දෙදෙනා ඉල්ලා අස්වීමෙන් පසුවය. අමාත්‍යවරුන්ගේ අස්වීම සිදුවූයේ උන්වහන්සේ උපවාසය අත්හරිනු ලැබීමෙන් පසුවය.
පසුගිය සඳුදා වනවිට රටපුරාම ඇතිවෙමින් තිබූ උණුසුම් තත්ත්වය රතන හිමියන් උපවාසය අත්හරිනු ලැබීමෙන් පසුව පහව ගිය බව සැබෑය. එහෙත් ඒ සමඟ සිදුවූ මුස්ලිම් ජාතික කැබිනට් ඇමැතිවරුන් 4 දෙනාගේ, රාජ්‍ය ඇමැතිවරුන් 4 දෙනාගේ සහ නියෝජ්‍ය ඇමැතිවරයාගේ ඉල්ලා අස්වීම රටේ පවතින දේශපාලන වාතාවරණය යළිත් අවිනිශ්චිත තත්ත්වයකට ඇද දමා තිබෙන බව පෙනෙන්නට තිබේ. පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් දැනට කෙරෙන පරීක්ෂණ සඳහා සහාය පළකරමින් තමන් අමාත්‍ය ධුරවලින් ඉවත්වීමට තීරණය කළ බව මේ ඇමැතිවරු සඳහන් කරති. ඇමැති පදවි අතහැරියත් තමන් තවදුරටත් ආණ්ඩුවේ කටයුතුවලට සහාය පළකරන බවද ඔවුහු කියා සිටිති.
අප්‍රේල් 21 වැනිදා පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් පසුව රට තවමත් දේශපාලන වශයෙන් ස්ථාවර මට්ටමකට පැමිණ නැති බව මේ සිදුවීම්වලින් පැහැදිලි වෙයි. දේශපාලන ස්ථාවරභාවයක් නැති තැන ආර්ථික ස්ථාවරභාවය ගැන කතා කිරීමත් නිෂ්ඵලය. රටේ ජනතාවට මෙහිදී තාවකාලිකව හෝ සැනසිල්ලකට ඇත්තේ ආරක්ෂක තත්ත්වය සැලකිය යුතු මට්ටමකට වර්ධනය කර ගැනීමට සමත්ව තිබීම පමණි. ආරක්ෂක හමුදා සහ පොලීසිය ඒ වෙනුවෙන් ඉටුකළ කාර්යභාරය එහිදී කැපී පෙනිණි. එසේම රටත් ජනතාවත් ආරක්ෂා කිරීම වෙනුවෙන් රට තුළ විශාල හඬක් නැඟූ මහ නා හිමිවරුන් ඇතුළු මහා සංඝරත්නයද කාදිනල්තුමන් ඇතුළු සෙසු ආගමික නායකයන් සහ පූජකවරුන්ද ඉටුකළේ ඉතා වටිනා මෙහෙවරකි. මුස්ලිම් ඇමැතිවරුන්ද පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ ප්‍රහාරයට සම්බන්ධ වූවන් සම්බන්ධයෙන් කෙරෙන පරීක්ෂණ විධිමත්ව සහ විනිවිදභාවයකින් යුතුව සිදුකිරීමට සහාය දැක්වීමක් වශයෙන් තමන් ඉල්ලා අස්වූ බව ප්‍රකාශ කළද පොදි පිටින් මුස්ලිම් ඇමැතිවරුන් ඉල්ලා අස්වීම මෙරට දේශපාලනය තුළ කිසියම් කැලඹීමක් ඇති කර තිබෙන බව යථාර්ථයයි.
අප එසේ කියන්නේ මුස්ලිම් ඇමැතිවරුන් මෙසේ තනි පොකුරට ඉල්ලා අස්වූයේ විවිධ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් ඇඟිල්ල දිගුවී සිටින රිෂාඞ් බදියුදීන් හිටපු ඇමැතිවරයා බේරාගැනීමේ අරමුණින් බවට හැඟීමක් රටේ ජනතාව තුළ ඇතිවී තිබෙන බැවිනි. ඔහු වටා ආරක්ෂක වළල්ලක් ඇති කිරීම මෙම ඉල්ලා අස්වීමේ අරමුණ නම් එයින් සිදුවන්නේ ප්‍රශ්නය තවත් බැරෑරුම් වීම පමණි. එක් මුස්ලිම් ඇමැතිවරයකුට එල්ල වූ චෝදනා සෙසු ඇමැතිවරුන් විසින් බාරගත යුතුද යන්න ජනතාවට ප්‍රහේළිකාවකි.
පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ ප්‍රහාරය රටේ සෑම ක්ෂේත්‍රයක්ම හිරිවට්ටා තිබෙන බව නොරහසකි. එය දේශපාලනයටද එකසේ බලපෑම් එල්ල කිරීම වැළැක්විය නොහැක. එහෙත් ඒ හේතුවෙන් රටේ පාලනය අයාලේ යාමට ඉඩදිය යුතු නැත. අප්‍රේල් 21 ට පසු එළැඹි දින කිහිපය තුළදී වහා ගත යුතුව තිබූ දේශපාලන තීන්දු නොගැනීමේ අනිසි ප්‍රතිඵලයක් මුස්ලිම් සියලු ඇමැතිවරුන් සිය අමාත්‍ය ධුර අත්හැරීමෙන් පෙන්වා දී තිබේ. බෝම්බ ප්‍රහාරය සමඟ දැඩි ලෙස දෝෂ දර්ශනයට ලක්වූ ඇමැතිවරුන් සහ ආණ්ඩුකාරවරුන් තාවකාලිකව හෝ පරීක්ෂණ නිමවන තුරු එම ධුරවලින් ඉවත් කිරීමට එදා කටයුතු කර තිබිණි නම් අද ආණ්ඩුව මේ තරම් ගැටලු_වලට මුහුණ දෙන්නේ නැත. එවැනි පියවරක් ගැනීම රටේ ජනතාව තුළ යළි ආණ්ඩුව කෙරෙහි විශ්වාසය දැල්වීමට රුකුලක් විය හැකිව තිබිණි. එහෙත් සිදුවූයේ එම පියවර නිසි වේලාවේදී නොගැනීම හේතුවෙන් රට තුළ තිබිය යුතු ආණ්ඩුවේ ග්‍රහණය ලිහිල් වී යාමය. රතන හාමුදුරුවන්ගේ උපවාසය මාරාන්තික සටනක් දක්වා අත් නොහරින තැනකට ගියේ නම් කුමකින් කුමක් සිදුවිය හැකිව තිබිණිද? ඒ ගැන කල්පනා නොකර සිටීම වඩා සුදුසුය.
ආණ්ඩුවේ ඇමැති ධුර අතහැර දැමූ පමණින් එය සිදුකෙරන පරීක්ෂණවලට රුකුලක් වනු ඇතැයි යන්න බොරුවක් බවට ඕනෑ තරම් උදාහරණ අපේ පාර්ලිමේන්තුව තුළින්ම පෙන්වා දිය හැක. බැඳුම්කර ගනුදෙනුව සම්බන්ධයෙන් චෝදනා එල්ල වූ රජයේ ප්‍රබල ඇමැතිවරයකු වූ රවි කරුණානායක මහතා ඒ සම්බන්ධයෙන් සිදුකෙරෙන පරීක්ෂණ කටයුතු වලට සහාය වීම සඳහා යැයි පවසමින් ඇමැති පදවියෙන් ඉල්ලා අස්විය. එහෙත් එම පරීක්ෂණ කටයුතු අවසානයක් නොවූවද රවි කරුණානායක මහතා යළිත් අමාත්‍ය ධුරයකින් පිදුම් ලැබීය. තිලක් මාරපන අමාත්‍යවරයාද ඇවැන්ගාඞ් නඩුව සම්බන්ධයෙන් එල්ල වූ චෝදනා හේතුවෙන් ඇමැති පදවියෙන් අස්විය. එහෙත් මාරපන මහතාද පසුව අමාත්‍ය ධුරයකට පත්කරනු ලැබුවේ එම සිද්ධිය සම්බන්ධ කටයුතු එලෙසම පවතිද්දීය. මේ නිසා අමාත්‍ය ධුර අතහැරීම පරීක්ෂණවලට සහාය වීමක් ලෙස හුවා දැක්වීම ජනතාවගේ විශ්වාසය දිනාගත හැකි ප්‍රකාශයක් නොවන බව සඳහන් කළ යුතුය.
ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පසුගිය කැබිනට් රැස්වීමේදී මුස්ලිම් ඇමැතිවරුන් සියලුදෙනාම ඉවත්වීම භයානක තත්ත්වයක් බව ප්‍රකාශ කර තිබිණි යැයි මාධ්‍යවල පළවිය. එය පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ ප්‍රහාරය එල්ලවීමෙන් පසුව වහා ගත යුතුව තිබූ තීරණ නොගැනීමේ තවත් එක් පල විපාකයක් බව පෙන්වා දීමට අපි කැමැත්තෙමු.
