මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ජනාධිපති ධුර කාල දෙක අවසන් වීමෙන් පසුව සමුගත්තා නම් වඩාත් හොඳ බවත් එය එසේ සිදුවී නම් මෙහෙම දුකක් විඳීමට සිදු නොවනු ඇති බවත් චමල් රාජපක්ෂ හිටපු අමාත්‍යවරයා පසුගියදා පාර්ලිමේන්තුවේදී ප්‍රකාශ කළේය. සුදුසු වෙලාවේදී තනතුරුවලින් ඉවත් වීම වැදගත් බවද තනතුරුවලට ලෝබ නොවී අත් හැරීමත් පුරුදු විය යුතු බවද සඳහන් කළ චමල් රාජපක්ෂ මහතා සියලු ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා ඇති වූයේ වැරදි උපදෙස් මත උසිගැන්වීමක් හේතුවෙන් සිදුකළ අරගලකරුවන්ට පහරදීමෙන් බවද ප්‍රකාශ කර තිබිණි.
චමල් රාජපක්ෂ මහතා මතභේදාත්මක පසුබිමක ඉල්ලා අස්වූ අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ වැඩිමහල් සොහොයුරු බැවින් මෙය සහෝදරාත්මකව ලබාදුන් උපදේශයක් වශයෙන් සැලකිය හැකිය. එහෙත් එය ප්‍රමාද වී පැමිණි උපදේශයක් බව බැලූ බැල්මට පෙනී යයි. රාජපක්ෂ පාලනයට එරෙහිව රටපුරා පැනනැගුණු උද්ඝෝෂණ දිගින් දිගටම ඇදී යද්දී හෝ අඩුම තරමින් මැයි 09 වැනිදා අරලියගහ මන්දිරයේ දහස් ගණන් රැස් කරමින් සිදුකළ ආවේගාත්මක රැස්වීමට පෙර හෝ මේ අවවාදය ලබාදී තිබුණා නම් රටට මේ වින්නැහිය සිදු නොවීමට ඉඩ තිබිණි. එහෙත් ප්‍රමාද වී පැමිණියද එම ප්‍රකාශය සියලු දේශපාලනඥයන්ට වටිනා පාඩමක් කියා දී තිබෙන බව කිවයුතුය.
මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා 2010 දී සිය දෙවැනි ධුර කාලය සඳහා දිවුරුම් දුන්නේ මෙරට ඉතිහාසයේ වඩාත්ම ජනප්‍රිය නායකයා වශයෙනි. යුද්ධය දිනා දුන් නායකයා වශයෙන් රටේ බහුතර ජනතාවගේ අප්‍රමාණ ගෞරවයට සහ ආදරයට ලක්වූ ශක්තිමත් නායකයකු වශයෙන් දිවුරුම් දුන් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා එම ගෞරවාදරය රටේ පොදුජන යහපතට යොදවා ගැනීමට වඩා සදාකල් බලයේ රැඳී සිටීමට හැකි වන ආකාරයට ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් ගෙන ඒමට උපයෝගී කර ගත්තේය. මෙරට ව්‍යවස්ථා සංශෝධන ඉතිහාසයේ වඩාත්ම විවේචනයට ලක්වූ සංශෝධනය වශයෙන් සැලකුණු 18 වැනි ව්‍යවස්ථාවේ උත්පත්තිය එලෙස සිදුවිය. එම සංශෝධනයෙන් පසුව ගෙවී ගිය දශකය දෙස ආපසු හැරී බැලු‍වහොත් පොදු ජන වීරයකුගේ චරිතයේ සිට ජනතාවගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වූ චරිතයකට තමන් ඇදවැටුණු ආකාරය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාටම කියවා ගත හැකිය.
චමල් රාජපක්ෂ මහතා ඒ කාලයේ පාර්ලිමේන්තුවේ කතානායකවරයා විය. කතානායකවරයා වශයෙන් ඔහු විශිෂ්ට කාර්යභාරයක් ඉටුකළ බව සැබෑය. එහෙත් රට ගිනිගෙන මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අග්‍රාමාත්‍ය ධුරයෙන්ද ඉවත් වීමෙන් පසුව ලබාදුන් මේ අවවාදය එදා 18 වැනි සංශෝධනය සම්මත කර ගැනීමට සූදානම් වූ අවස්ථාවේ ලබාදුන්නා නම් එම අවවාදය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පිළිගත්තා නම් අද රාජපක්ෂ පවුල මේ තත්ත්වයට ඇද වැටෙන්නේ නැත. එසේ වී නම් මහින්ද රාජපක්ෂ මේ රට තුළ සදාකල් වීරයෙකි. එහෙත් දැන් ඒ සියල්ල කනපිට පෙරළී අවසන්ය.
චමල් රාජපක්ෂ මහතාගේ අවවාදයේ යටි පෙළෙන් කියැවෙන්නේ රාජපක්ෂවරුන්ට පමණක් මේ රටේ දේශපාලන අයිතිය පවරා දී නැතැයි යන්න මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා තේරුම් ගත යුතුව තිබූ බවය. එය තේරුම් නොගැනීමෙන් සිදුවූයේ යුද ජයග්‍රහණයෙන් පසුව රාජපක්ෂ පාලනය තුළ සිදුවූ පවුල් ඒකකය වටා රටේ බලය කේන්ද්‍රගත කිරීමේ ව්‍යාපෘතිය 2019න් පසුවද දිගටම ක්‍රියාත්මක කිරීමය. 2015 දී ලැබූ පරාජයෙන්ද කිසිම පාඩමක් ඉගෙන නොගත් බව එයින් පැහැදිලි විය. ඒ වෙනුවට සිදුවූයේ 18 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය වෙනුවට ගෙනා 19 වැනි ව්‍යවස්ථාව ඉවත් කර 20 වැනි සංශෝධනය ගෙන එමින් ජනතාවගේ දැඩි විවේචනයට ලක්වෙමින් තිබූ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයම වඩාත් ශක්තිමත් කිරීමය. එසේම රාජපක්ෂ පවුලේ බලය කැබිනට් මණ්ඩලය තුළත් විවිධ උසස් තනතුරු ප්‍රදානයේදීත් කැපී පෙනුණි. එහි ලොකුම වරද්දාගැනීම සිදුවූයේ 20 වැනි සංශෝධනයේ බල මහිමයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණි බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාට මුදල් අමාත්‍ය ධුරය ලබාදීමය.
එකම පවුලේ සොහොයුරන් රටක ජනාධිපති, අගමැති සහ මුදල් ඇමැති වනවිට එම පාලන ක්‍රමය ජනතාවාදී පාලනයකට වඩා පවුල්වාදී මෙන්ම අධිපතිවාදී පාලන ක්‍රමයකට නතුවීම වැළැක්විය නොහැක. එවැනි පාලන ක්‍රමයක අවසානය රටේ ජනතාවගේ පොදු පහසුකම් ක්‍රමානුකූලව වැනසී ගොස් ආණ්ඩුවේ බලය පමණක් ඉතිරි වීමය. ගෝඨා ගෝ ගම, මයිනා ගෝ ගම ආරම්භ වූයේත් ඒවාට පාර කැපූ රටපුරා මහජන උද්ඝෝෂණ සහ විරෝධතා වර්ධනය වූයේත් එහි බලපෑමෙනි.
බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාට මුදල් අමාත්‍ය ධුරය හිමිවීමෙන් පසුව රටේ ආර්ථිකය බලා සිටියදීම කඩා වැටුණේය. අද ශ්‍රී ලංකාව බංකොලොත් වූ රටක් දක්වා පල්ලම් බැසීමේ ආරම්භය එය විය. අඩුම තරමින් මුදල් අමාත්‍ය ධුරයට රාජපක්ෂ පවුලේ සාමාජිකයකු පත් කළ අවස්ථාවේ හෝ චමල් රාජපක්ෂ මහතා මේ අවවාදය ලබා දුන්නේ නම් රට මේ තරම් විනාශයකට යාම වළක්වා ගත හැකිව තිබිණි. එහෙත් පාර්ලිමේන්තුව ඇතුළේ තවදුරටත් සිදුවන සිද්ධිවලින් පෙනී යන්නේ රාජපක්ෂවරුන් දිගින් දිගටම රටේ පාලනය තමන්ගේ ග්‍රහණයේම තබා ගැනීමට වැර වෑයම් කරන බවකි. එහෙත් රටපුරා දැකිය හැක්කේ ඊට ඉඳුරාම වෙනස් තත්ත්වයක් බව තම පවුලේ සාමාජිකයන්ට කියා දීමට චමල් රාජපක්ෂ මහතාට හැකි නම් එය මේ අවස්ථාවේ ලබාදිය හැකි හොඳම අවවාදය බවට කතා දෙකක් නැත.
(***)
