හිටපු ජනාධිපති රණසිංහ ප්‍රේමදාස මැතිතුමාගේ 25 වැනි ගුණ සමරුව නිමිත්තෙනි

ජනතා හදවත්වල ස්වකීය නම සටහන් කොට නික්ම යන මනුෂ්‍යයන් දුර්ලභය. කාලයේ වැලිතලාවෙන් මැකී නොයන තරමට එබඳු මිනිසුන් ජීවමානය. මීට විසිපස් වසරකට පෙර අප අතරින් සමුගත් හිටපු ජනාධිපති රණසිංහ ප්‍රේමදාසයන් ද එලෙස පොදු ජනතාව අතර නොමැකෙන නමක් සටහන්කොට නික්ම ගිය ශ්‍රේෂ්ඨ ජන නායකයෙකි.  ූ ජීවිතයේ බෙහෙවින්ම දුෂ්කර තැනකින් පටන් ගෙන රටේ ඉහළම තැනට ගිය චරිත අතර ප්‍රමුඛතම සහ සුවිශේෂම චරිතය ප්‍රේමදාස ජනාධිපති බව අවිවාදිතය. බින්දුවෙන් පටන්ගෙන ඉහළටම යා හැකි බව වර්තමාන, අනාගත පරපුරට ක්‍රියාවෙන් ඔප්පු කළ පළමුවැනි රාජ්‍ය නායකයා ඔහුය.

සමාජ අසාධාරණයට එරෙහිව සාධාරණත්වය වෙනුවෙන් නොබියව කතා කළ ඔහු පොදු මහත් දුක්විඳින ජනතාවගේ නායකයකු ලෙස පෙරට ආවේ ප්‍රායෝගිකවම ඒ වෙනුවෙන් ඇප කැප වෙමිනි. 1950 වර්ෂයේ දී සාන්තබස්තියම නාගරික මන්ත්‍රීවරයා ලෙස ප්‍රථම වරට කොළඹ මහ නගර සභාවේ අසුන් ගත් එතුමා, පියවරෙන් පියවර රටේ මුල් පුටුව කරා පැමිණි ගමන දුක් කම්කටොලු, කැපකිරීම් සහ ඉවසීම ප්‍රගුණකොට ආ ගමනකි. ජයග්‍රහණයෙන් උඩඟු නොවන්නටත්, පරාජයෙන් පසුබට නොවන්න තරම් ආත්ම ශක්තියක් තවත් නැත. යන්න එතුමා ක්‍රියාවෙන් ඔප්පු කළ අතර එය තම ජීවන දර්ශනය බවට ද පත්කර ගත්තේය.

තම විවේකය පිළිබඳව නොසලකා හරිමින් සෑම මොහොතක්ම ‘වැඩ කිරීම’ උදෙසා ම වෙන් කළ හෙතෙම සියලු කාරණා සම්බන්ධව පුළුල් දැක්මකින් සහ විචක්ෂණ හැඟීමකින් යුක්තව කටයුතු කළේ ලාභ සන්තානයකින් තොරවය.

ජනතාවගේ හද ගැස්ම මනාව හඳුනාගත් සැබෑ දේශපාලනඥයකු වූ ප්‍රේමදාස මහතා දක්‍ෂ ශූර සංවිධායකවරයෙක් විය. එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය දේශපාලන වශයෙන් ඇදවැටුණු අවස්ථාවල දී පරිණත නායකයකු ලෙස ප්‍රේමදාස මහතා ජේ.ආර්. ජයවර්ධන මහතා සමග එක්ව පක්ෂය ගොඩනැංවීමට කැපවුණේ ‘පරාජයේ දී’ නොසැලෙන ගුණය මනාව විදහා පාමිනි.

පරාජයේ දී ඉවසිලිමත්ව කටයුතු කිරීමත් ශක්තිමත්ව එය ජයග්‍රහණයක් බවට පරිවර්තනය කර ගැනීමත් ඔහුගෙන් දකින්නට ලැබුණු විශිෂ්ටතම ගුණාංගයක් විය. දේශපාලන ජීවිතයේ දී තමන් වෙත පැමිණි සියලු අභියෝග ඔහු ස්වකීය පරිණත දේශපාලන විඥානයෙන් මනාව කලමනාකරණය කරගත්තේය. දේශපාලනයේ දී ඔහු හැම විටම තෝරා ගත්තේ විදුලි සෝපානයෙන් යන ගමන වෙනුවට තම ශක්තිය මතින් යන ගමනය.

දශක හතරකට ආසන්න කාලයක් දේශපාලනයෙහි නියැළුණු ඔහු තරම් බාධක කම්කටොලුවලට මුහුණ දුන් වෙනත් නායකයකු සමකාලීන දේශපාලනය තුළ සොයා ගැනීම පවා උගහටය. ඇතැම් අවස්ථාවල දී තම පක්‍ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ටත් වඩා ඔහු විපක්‍ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ හොඳ හිත දිනා ගත්තේය. ඒ තරමටම පක්‍ෂ විපක්‍ෂ දෙපාර්ශ්වය තුළම ඔහු ජනප්‍රිය දේශපාලනඥයෙක් විය.

නිවාස ලක්‍ෂ ගණනක් ඉදිකර ටවර් හෝල් රඟහල ජාතිය සතුකොට දුප්පත් කලාකරුවාට විශ්‍රාම වැටුපක් ලබා දී වගුරු බිම් සංවර්ධනය කොට, නොදියුණු ගම් දියුණු කර දරුවන්ට නොමිලයේ නිල ඇඳුම් ලබා දී, දිවා ආහාරය ලබා දී දුප්පත්කම තුරන් කරන්නට ‘ජනසවිය’ නමැති මහා ව්‍යාපෘතිය අරඹමින් ඔහු පොදු ජන සුබසෙත සැලසුවේය. එතුමා ආරම්භ කළ එම විවිධ ජාතික ව්‍යාපෘති එදා මෙන් අදත් ජනතා ආකර්ෂණය ඉහළින් දිනාගෙන තිබේ.

රණසිංහ ප්‍රේමදාස මහතා රටේ ජනාධිපතිවරයාව සිටි කාලය තුළ සමාජයෙන් නැඟුණු අපවාද බොහෝය. මා ඝාතනය කරන්න... මගේ චරිතය ඝාතනය කරන්න එපා... ඔහු අවසානයේ කීවේ එකී අපවාද දරාගන්නට බැරිම තැනය. සත්‍යය කවදා හෝ ජයගනී’ යනුවෙන් පවසමින් එතුමා සිය අවසන් කතාව නිමා කළේය. ඊට පසුදා, එනම් 1993 මැයි මස 1 වැනි දින මේ රටේ ජනතාව සෝ සයුරේ ගිල්වා එතුමා අභාවප්‍රාප්ත විය. ශාරීරිකව අප අතර නොමැති වුව ද මේ රටේ පොදුමහ ජනතාව අදත් එතුමන්ව සිහිපත් කරනුයේ ඔහු සිදුකළ සුවිසල් කාර්යභාරය අති මහත් වන බැවිනි.