සතිස් Saturday, 12 May 2012 08:46 PM

මට මේ නිලය කුමක්දැයි තේරෙන්නේ නැහැ. ඔහු පියාසර නිලධාරී හෝ ගුවන් කොමදෝරු විය යුතුයි.

අසංක Saturday, 12 May 2012 08:49 PM

ඉතාම කණගාටුදායකයි. මිතුරාණනි, අපි ඔබට පතනෙමු අජරාමර නිවන්සුව.

සිරිනිහාල් ගමගේ Saturday, 12 May 2012 10:22 PM

ඉතාම කණගාටුදායකයි. මේ ගැන දින පහක් යනතුරු ඔවුන් මොනව ද කළේ. අපට ප්‍රශ්නයක්.

ආර්.පී.එම්.රන්දුනු Saturday, 12 May 2012 11:19 PM

අලි බබාත් මාර කථා තමයි කියන්නේ.

සමන් පෙරේරා. (වෙරොනා) Sunday, 13 May 2012 02:31 AM

කාට බොරැ කලත් අපේ පොලිසියට බොරැ කරන්න බෑ. තව දවස් දෙක තූනකින් මොකද වුනේ කියලා අපේ පොලිසිය කියයි.

මහින්ද සංජක Sunday, 13 May 2012 08:15 AM

දුකයි.

වනිතා Sunday, 13 May 2012 10:17 AM

පොලිසියත් එක්ක සෙල්ලමි දැම්මේ ඉස්සර.දැන් බෑ.අපේ මෙළකාර පොලිසිය මේ ගැන හොයා ගනී ටක් ගාලා

ආචාර්ය සුජිත් නිශාන්ත හේවගේ Monday, 14 May 2012 07:11 PM

සමාජයේදී බොහෝ අවස්ථාවලදී ආත්මාර්ථකාමී නොවී අනුන් පිළිබඳව සිතා කටයුතු කරන බොහෝ පුද්ගලයින්ගේ ජීවිතවලට අවසානයේදී අත්වන දුක්ඛිත ඉරණම පිළිබඳ එක්තරා සලකුණක් ලෙස මේ පුවත මම දකිමි. මන්ද මමද දන්නා බොහෝ හුදකලාව ජීවත්වූ මෙබඳු ඇතැම් දෙනෙකුගේ ජීවිත වල අභ්‍යන්තරයේ කිසිවෙකු නොදුටු හුදකලා අසරණ පැතිකඩක් තිබිණ.මෙබඳු බොහෝඅය විවාහ ජීවිත ගත නොකළ අය බව නිරීක්ෂණය වේ. සමාජයේ බොහෝ දෙනෙකු පුරුදු වී සිටිනුයේ ලෝකයට මොනවා දේශනා කළත් තමන්ගේ පුද්ගලික ජීවිතය සුඛිත මුදිත කරගැනීමටයි. අඩුම තරමින් තමන් වයසට ගිය කළ රැක බලා ගැනීමට අයෙකු සිටිය යුතු නිසා විවාහවී දරුමල්ලන් හෝ තැනීමටයි. නමුත් මේ තරම් වත් ආත්මාර්ථකාමී නොවන ඇතැම් අවිහිංසක පුද්ගලයෝ සිටිති. එබඳු අය මේ සමාජයේ සිටින බවත්, එබඳු අය පිළිබඳව අප මීට වඩා සානුකම්පිතව, සංවේදීව හා හෘදයාංගම සිතිය යුතු බවත් මෙහි සඳහන් පියාසර කොමදෝරුගේ මේ මරණය හරහා අවිඥානක පණිවිඩයක් සමස්ත සමාජය හමුවේ සනිටුහන් කර ඇති බව මම සිතමි

වරු Sunday, 13 May 2012 12:35 PM

හුදකලා විරාමයේදී හමුවෙමු ද ටිකක් හමුවෙලා කියන්න තියන දේ නොවී සැකක් මට තියෙන්නේ ඇත්තමයි මිලාන වූ සිතක් ආදරෙයි කියා කියන්න ළං වෙලා ටිකක්

සීමා පෙරේරා Sunday, 13 May 2012 01:39 PM

හරිම දුක්බර සිද්ධියක්. ඔබතුමාට නිවන් සුව.

නිශාන්ත Friday, 18 May 2012 11:17 AM

මමත් ළඟදි තනි උනා.....

සෑම් Sunday, 13 May 2012 07:34 PM

නිදිමරාගෙන රෑ දවල් නොබලා කෑම්ප් එකේම ජීවත් වෙමින් හදිසි මෙහෙයුම් සඳහා අවදි කලවිට, නිදි මරාගෙන යුනිෆෝම් මාරුකරගෙන කෆීර්වලින්, මිග්වලින්, හෙලිකොප්ටර් වලින් මෙහෙයුම් වලට ගියේ ඒවා පදවන්න තියෙන ආසාව හින්දා නොවේ.... ඔවුන් තුලත් සිහිනයක් තිබුන අනාගතයේ හොඳ ලංකාවක් බිහිකිරීමට.... නමුත් අද රටේ වෙන දේවල් දැක්කම කාටද කලකිරෙන්නේ නැත්තේ??? මෙවැනි කලකිරීමකුත් සියදිවි නසාගැනීමට හේතුව වෙන්නත් පුළුවන්... එහෙම නැත්නම් වෙනත් හේතුවක් වෙන්නත් පුළුවන්.... ගොඩක් දුරට මිනීමැරුමක් වෙන්නත් පුළුවන්.....

ආචාර්ය සුජිත් නිශාන්ත හේවගේ Tuesday, 15 May 2012 02:17 PM

හුදකලාව ජීවත් වන බොහෝ මිනිස්සුන්ගේ අවසාන ඉරණම මේ වගේ ඉතාම දුක්ඛිතයි. මම බයේ ඉන්නේ මටත් අන්තිමේ මෙහෙම වෙයිද කියලා.. මොකද මමත් හුදකලාවෙනේ ඉන්නේ.. මැරුණත් දන්නේ නෑ.

රංග Saturday, 12 May 2012 03:55 PM

හුදකලාව තනිව ජීවත් වන අයට අත්වන්නේ ‍මෙ වගේ ‍ශෝචනීය මරණ තමයි. පව් අසරණයා.

සමන් Saturday, 12 May 2012 04:01 PM

අමාරුවෙන් බේරගත්ත රට දේශාපාලුවෝ විනාශ කරන හැටි දැකලා දිවි නසා ගන්න ඇති. ඔබට නිවන් සුව

අමිල කටුනායක Saturday, 12 May 2012 06:06 PM

මේ දවස්වල අපේ හමුදාවේ අය ගැන අහන්න වෙන්නේ අසුබ ආරංචි

සුභාෂිනී Saturday, 12 May 2012 06:07 PM

මිනී මැරුමක්ද ? සියදිවි නසාගැනීමක් ද ?

අලිබබා Saturday, 12 May 2012 06:49 PM

හුදකලාවෙි තියා මොනකලාවේ ජීවත්වුනත් මේවගේ වගකිවයුතු නිලධාරයෙක් සමිබන්ධව දිනකීපයක් නොදුටු විගස සොයාබැලීම වගකිව යුතු නිලධාරින්ගේ වගකීමක්. ඔය හුදකලාවල් පෙන්වලා තමයි හුගදෙනෙක්ට මරණ කලාව ලන්කොරන්නේ.

ෂෙරීෆ් Saturday, 12 May 2012 08:06 PM

මල සිරුරත් දවස් පහක් හුදකලාවේ..............