ඡායාරූපය සඳුන් ගමගේ

වේදිකාව ඉදිරිපිට රැඟුමෙහි යෙදෙන ඇය ගිනිසිළුවක් වැනිය. නෙත් ඉවතට නොගෙන ඇය දෙසටම රසික සිත් ඇද බැඳ තබා ගැනීමට ඇගේ නර්ථන කෞශල්‍යය ඉවහල් වේ.

රැඟුමට පමණක් නොව ගැයුමට මෙන්ම සිනමා හා ටෙලිනාට්‍ය රංගනයේදී ද ඇය පෑ දක්ෂතා බොහෝය. සැබවින්ම ඇය ඒ සියලූ කලා ක්ෂේත‍්‍රවලට නිපුණ වී ඇත.

සුවහසක් රසික ප‍්‍රජාවගේ ආකර්ෂණයට සහ ආදරයට පාත‍්‍ර වී සිටින ඇය ස්වකීය කුසලතා නිසා වරින් වර සම්මානයන්ට ද පාත‍්‍ර විය. ඒ ආදරණීය චරිතය අනූෂා දමයන්ති නම් සොඳුරු රංගන ශිල්පිනියයි.

ඇය මෙවර ‘ජීවිතේ මල්’ විශේෂාංගයෙන් ඔබ හමුවේ.

ජීවිතේ මගෙ පාසල් කාලෙන් පස්සෙ ලබපු ලොකුම ජයග‍්‍රහණය තමයි 1999 දී ඒෂියා පැසිෆික් 1999 කියන පැජන්ට් එක ජයගන්න ලැබීම. ඒක රටවල් 12 කින් පිරිසක් සහභාගිවුණු තරගාවලියක්. ඒ සඳහා ලංකාවෙත් නිරූපණ ශිල්පියො බොහෝ දෙනෙක් හැඩවුණා. එහිදී මාව විනිශ්චය කළේ තායිලන්තෙ පිරිසක්. ඒ පිරිස තමයි මාව තෝරාගත්තෙ. මම ඒ සඳහා ගියේ හෙයා කටින්වලට. ඒත් ඒ වෙනුවෙන් කොණ්ඩෙ ගොඩක් කපනවා කිව්වම මම ඒකට ඉන්න බෑ කිව්වා. ඉන්පසුව තමයි ඒ තායිලන්ත කාන්තාව මගෙ අතින් අල්ලගෙන එයාලගෙ බ‍්‍රයිඞ්ල් එක අඳින්න කිව්වෙ. ඒ තරගාවලියෙ දී වේදිකාවෙදිම තමයි මේකප් එක දාන්න තිබුණෙ. ඒ පැය කාලක් ඇතුළත දී. එතැන රටවල් 12 ක විනිශ්චයකරුවනුත් හිටියා. ඒ රටවල්වල නිරූපණ ශිල්පී, ශිල්පිනියනුත් හිටියා. නමුත් ඒ හැම කෙනාම අභිබවා ඒෂියා පැසිෆික් හි බ‍්‍රයිඞ්ල් විදියට මම ජයග‍්‍රහණය කළා. ඒක මගෙ ජීවිතේ ලබපු ඉහළම සතුටක්.

සිනමාවට ඇවිල්ලා ඉතා කෙටි කලකදීම 2000 වර්ෂයේදී සම්බන්ධ වුණු එරංග සේනාරත්න මහත්මයගේ ගිනිගත් මධුසමය කියන චිත‍්‍රපටයට සම්මානයක් ලැබෙනවා. ඒ කාලෙ සම්මාන උළෙලවල් ඒ තරම් පවත්වපු කාලයකුත් නෙමෙයි. නමුත් ජනාධිපති සම්මාන උළෙලෙදී තමයි ජනාධිපති මන්දිරයට එන්න කියලා ආරාධනාවක් ලැබෙන්නෙ. තෝරාගත් නළු නිළි පිරිසක් වෙනුවෙන් සම්මාන ලබාදෙනවා කියලා. ඉතින් එහිදී මට 2000 වසරේ නැගී එන නිළිය සම්මානය ලැබෙනවා එකල ජනාධිපතිනිය වූ චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මහත්මියගෙ අතින්. ඒ පිළිබඳව ගොඩක් සතුටුයි. ඊටත් වඩා තියෙන සතුට තමයි මීට අවුරුදු ගණනාවකට කලින් මගෙ අම්මා නැටුම් 72 කින් පළවෙනියා වෙනවා අවුරුදු 7 දී. එතකොට අම්මා සිරිමාවෝ මැතිණියගේ අතින් ඒ සම්මානය ලබාගන්නෙ. ඒ ඇයගෙ පළමු සම්මානය. ඒ සම්මානය ලැබෙද්දි ගත්තු පින්තූර පවා තාම තියෙනවා. ඒ වගේම මගේ පළමු සම්මානය මට ලැබෙන්නෙ චන්ද්‍රිකා මැතිනියගෙන්. ඒ අම්මගෙන් සහ දුවගෙන් මටයි අම්මටයි පළමු සම්මාන ලැබෙනවා. ඒක ඇත්තටම හරි දෛවෝපගත සිදුවීමක් සහ සුන්දර මතකයක්.

මම එතනින් ආරම්භ කරපු ගමනෙදී 2007, 2011 වර්ෂවල සරසවි සම්මානයන්ගෙන් පිදුම් ලබනවා. ඒ හැමදේම මගෙ ජීවිතේ ලබපු ඉහළම සතුටක්. ඒ වගේම මගෙ වාසනාවක්.

2004 දී තමයි මට පළමු විදේශ සංචාරය ලැබෙන්නෙ. ඉන්දියානු අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වූ ජෝර්ජ් ලංකාවට ඇවිල්ලා නළු නිළියන් ඒ සඳහා තෝරගත්තෙ. මමත්, අර්ජුනත්, ජනේෂ් සිල්වාත් තමයි චිත‍්‍රපටයට තේරුණෙ. චිත‍්‍රපටය ‘‘ලව් ඉන් කැනඩා’’ එහි රූගත කිරීම් තිබුණෙ ඇමරිකාව සහ කැනඩාව අතර. ඉතින් මගෙ පුංචි රටේ ඉඳලා එහෙ ගිහින් ඒ රට පුරාම ඇවිද්දා. මගෙ අම්මත් ඒ සඳහා සහභාගි වුණා. ඒ අවස්ථාව මට ලොකු අද්දැකීමක්. අපි ගොඩක්ම විනෝද වුණා. මම දැනටත් කොයිතරම් විදේශ සංචාරවලට සහභාගි වුණත් මගෙ මුල් සංචාරය කවදාවත් අමතක වෙන්නෙ නෑ. ඒ සුන්දරත්වය අදටත් ගොඩක් මතකයි.

මම 2011 දී Dance Star Dance තරඟයෙන් නර්ථන කිරුළ දිනාගත්තා. ඒක මගෙ ජීවිතේ කවදාවත් අමතක වෙන්නෙ නෑ. පුංචි කාලෙ ඉඳන්ම මගෙ ලේවල තියෙන දෙයක් තමයි නර්ථනය. ඇත්තටම ස්වර්ණවාහිනියෙ ඒ වැඩසටහනට මගෙ අම්මා මාව බලහත්කාරයෙන් යැව්වෙත් මම යන්න බැහැ කියද්දි. අම්මට ලොකු විශ්වාසයක් තිබුණා මම ජයග‍්‍රහණය කරයි කියලා. ඉතින් මම හිතපු නැති විදියට ෘ්බජසබට රැුජිණ ලෙස කිරුළ පළඳින්නට මට හැකිවුණා. ඒකෙන් මට ලස්සන වාහනයකුත් ලැබුණා. ඒකත් මගෙ ජීවිතේ ලස්සනම සිහිවටනයක්.

2016දී මට නැවතත් දෙරණ ීඒර ක්‍සඑහ කණ්ඩායමෙන් ජයග‍්‍රහණය කරන්න ලැබෙනවා. ඒ තරඟය ජයග‍්‍රහණය කරන්න ලැබීමෙන් හරි සුන්දරම මතකයක් ජීවිතේට එක්වුණා. ඒ 2011 අගෝස්තු 6 වෙනිදා අංක 2 යටතේ තරග කරලා ජයගත්තා වගේම 2016 අගෝස්තු 6 තිබුණු තරගයෙනුත් අවුරුදු 5 කට පසුව පෙර සේම ජයගන්න ලැබෙනවා. එදත් අගෝස්තු 6 සෙනසුරාදා දවසක්. ඒක ඇත්තටම හරි විශේෂ දෙයක්. මොකද ඒ වගේ දවසක් උදාවෙන්නෙ අවුරුදු 5 කට වතාවක් පමණයි. කිසිම කෙනෙකුට ජීවිතේ මේ වගේ වාසනාවක් ලැබිලා ඇති කියලා මම හිතන්නෙ නෑ. මොකද ඒක හරිම දෛවෝපගත සිදුවීමක්. විශ්වාස කරන්නත් අමාරුයි. 2011, 2016 වසර දෙකේ එකම අංකය යටතේ එකම දවසක ඒ ජයග‍්‍රහණය ලැබුණු එක පිළිබඳව.

මම සාමාන්‍යයෙන් මගෙ ජීවිතේ උපන්දින සාද පවත්වන කෙනෙක් නෙමෙයි. ඒ දවස්වලට මම කරන්නෙ පිංකම් වගේ දේවල්. නමුත් මට ඕනෑ වුණා මගෙ අම්මා වෙනුවෙන් උපන්දින සාදයක් පවත්වන්න. මොකද අපි පුංචි කාලෙ අපේ අම්මලා අපි වෙනුවෙන් කොයි තරම් දේවල් කරලා තියෙනවද කියන්න වචන නෑ. ඉතින් මට ඕනෑ වුණා 2015 වර්ෂයේ මගෙ අම්මගෙ කඩඉම් උපන්දිනය ආදරයෙන් සමරන්න. එයාව පුදුම කරවන්න. එහෙම හිතලා අපි කිසිම දෙයක් ඇයට කියන්නෙ නැතිව මගෙ සහෝදරයා සුමිත් ඔහුත් එක්ක එකතුවෙලා අම්මව පුදුම කරවන උපන්දිනයක් පවත්වන්න හිතුවා.

ඉතින් අපේ නෑදෑ හිත මිතුරන්ටත් කියලා ඒ දවසෙ ලස්සන උපන්දින සාදයක් පැවැත්වුවා. එදා මගෙ අම්මා ගොඩක් සතුටුවුණා. ඒ සතුට දැකලා මගෙ හිතටත් අපමණ සතුටක් දැනුණෙ. ඒකත් මගෙ ජීවිතේ අමතක නොවනම සුවිශේෂ දවසක්.

ජීවිතේ කෙනෙකුට අමතක කරන්නම බැරි අප‍්‍රමාණ සතුටක් ලැබුවා. මම මේ අවුරුද්දෙ ඔක්තෝම්බර් මාසයේ. ඒ මගෙ ජීවිතේ වටිනාම පිංකම කරන්නට හැකියාව ලැබීමෙන්. ඒ අටමහ කුසල් වලින් එකක් වන කඨින චීවර පිංකම කරන්න හැකිවුණා මගෙ ගෙදර. ඉතින් මම ගොඩක් පිංවන්තයි කියලා හිතෙනවා. මොකද මම හිතුවෙ නැති විදියේ ජන ගංගාවක් මගෙ ගෙදරට ආවා. ඒ හැමෝටම කන්න බොන්නත් දෙන්න හැකිවුණා. ඒ වගේම ලොකු පෙරහැරකුත් තිබුණා. දළදා මාලිගාවෙ සිංහරාජ ඇතාවත් ගෙන්නුවා. ඒ වගේ කඨින පූජාවක් මට තනිවම කරන්න ශක්තිය ලැබීම මම ජීවිතේ ලබපු ඉහළම සතුටක්. ඒ වෙනුවෙන් මගෙ පවුලෙ සියලූදෙනාත් මගෙ මිත‍්‍රයනුත් උදව් කළා. ඒ හැමදෙනා එක්ක මට මේ වගේ පිංකමක් කරන්න ලැබුණු එක මම මැරෙන අන්තිම හුස්ම පොදේදිත් මතක් වෙයි. මම හිතන්නෙ මම කියපු හැමදේම අතරින් ජීවිතේ වැඩිපුරම සතුටුවුණ දවස තමයි ඒ.

ධනු විජේරත්න 

​