කලකට ඉහතදී මේධා ජයරත්න ගැන වැඩි දෙනා කතාවුණේ රූපවාහිනි නිවේදිකාවක ලෙස ඇය කටයුතු කළ නිසයි. ඉන්පසුව ටෙලිනාට්‍ය රංගනයට එක්වූ ඇය පසුගිය කාලයේදී ජීවත්වුණේ එංගලන්තයේය. නමුත් එංගලන්තය අත්හැර නැවත ලංකාවට පැමිණි මේධා දැන් නැවතත් පේ‍්‍රක්‍ෂකයින් අතරට පැමිණ සිටින්නේ, ‘‘කොළඹ අපි ආවා’’ නාට්‍ය මාලාව සමගයි. මේධා සදැල්ල සමග කොළඹ ඇවිත් මොනවද කියන්නෙ?

"මේධා" කොහොමද ඉතින්?

මේ විදියට රඟපෑමට එක්වුණේ කොපමණ කාලයකට පසුද? අවුරුදු පහකට විතර පසුව තමයි මේ නැවත රඟපෑමට එක්වුණේ. අවුරුදු දෙකහමාරක්ම ලංකාවෙ හිටියෙ නැහැ. ඒත් නැවත ලංකාවට එනකොට චූටි දු ගොඩාක් පොඩියි. ඒ නිසා තවත් කාලයක් කලාවට එක්නොවී සිටින්න සිදුවුණා. පසුව මගේ සැමියා සුරංග ලක්මාල් අධ්‍යක්‍ෂණය කළ ‘‘කොළඹ අපි ආවා’’ නාට්‍ය මාලාවට එක්වුණේ.

එහෙම නැතිව එංගලන්තයේ ඉඳලා ආව නිසා නෙවෙයිද?

පහළ මධ්‍යම පංතියෙ මිනිස්සු ගත්තොත් එයාලා විවිධ පළාත්වල සිට කොළඹ එනවා. විවිධ හේතු නිසයි එහෙම වෙන්නෙ. සමහර විට ඒ විදියට කොළඹ ඇවිල්ලා සැපට දුක් විදිනවා. මෙන්න මේ වගේ කතා තේමාවක් තමයි ‘‘කොළඹ අපි ආවා’’ නාට්‍යයට ඇතුළත් වෙන්නෙ. ස්වාධීන රූපවාහිනියෙන් සතියේ දිනවල රාත‍්‍රී 9 ට ‘‘කොළඹ අපි ආවා’’ කට්ටිය හමුවෙන්න පුළුවනි.

ඔබ එහි කවුද?

කොළඹට එන පවුලක දරුවෝ පස්දෙනෙක් ඉන්නවා. මම ඒ පවුලේ දෙවැනියා වන නිසංසලා ලෙස රඟපානවා.

මේ විදියට ඔබ රඟපාන්නෙ සැමියා අධ්‍යක්‍ෂණය කරන නාට්‍යවල විතරද?

දැනටත් සංජය නිර්මාල්ගෙ හිරු ඔගඪ. ඔස්සෙ විකාශය වන ‘‘වස්සානේ පේ‍්‍රමය’’ නාට්‍යයේ රඟපානවා. එයාගෙම ‘‘රිදී’’ කියන නාට්‍යයේත්, ජී. නන්දසේන මහතාගේ අලූත් නාට්‍යයකටත් ආරාධනා ලැබ සිටිනවා.

දැන් නිවේදනය සඳහා ආරාධනා ලැබෙන්නෙ නැද්ද?

ඇත්තටම හොඳ වැඩසටහනකට ආරාධනාවක් ලැබුණෙ නැහැ. එංගලන්තයේ සිට ආ විගස රූපවාහිනියෙ වැඩසටහන් දෙකක් කළා. නමුත් දිගටම ඒවා කළ නොහැකි වුණේ මගේ අනෙකුත් වැඩ නිසයි.

බොහෝ දෙනා එංගලන්තයට යන්නෙ එහේ නතර වී රැුකියා කිරීමටයි. ඒත් ඔබ සහ පවුලේ අය ඇයි එංගලන්තය දාලා ආපසු ආවේ.?

එංගලන්තයට ගියේ සැමියාගේ උපාධිය සඳහායි. උපාධි දෙකක් වෙනුවෙන්ම එහිදී සැමියා ඉගෙන ගත්තෙ. ඒ විභාග ඉවර වුණාම ආපසු ලංකාවට එන අදහසින් ගියේ. ඇත්තටම එහිදී රැුකියා වලින් මුදල් ලැබෙන බව ඇත්ත. ඒත් මෙහිදී වගේ ජීවිතය දැනුනෙ නැහැ. හරි හුදෙකලා බවක් දැනුණෙ. පේ‍්‍රක්‍ෂකයින් නැහැ, රසික පිරිස නැහැ, ඒ වගේ දේ නිසා හරි අපහසුවක් දැනුණෙ.

දැන් මෙහි ඇවිත් මොනවද කරන්නෙ?

‘‘අවකාශ’’ මීඩියා ආයතනය නමින් මගේ මහත්තයා සහ සඳරුවන් ජයකොඩි සමාගමක් පටන් ගත්තා. මේ නාට්‍ය නිෂ්පාදනය වුණෙත් එම සමාගමෙන්. මටත් සැමියටත් මාධ්‍ය සම්බන්ධව ලංකාවෙ උපාධි තිබෙනවා. මම මගේ උපාධිය ලබාගත්තෙ කැලණි සරසවියෙන්. දැනට මමත් නාට්‍ය නිෂ්පාදනයට දායක වෙනවා.

එංගලන්තයේ ගෙවූ කාලයේදී ඇයි කලාවට සම්බන්ධ වෙන්න බැරිවුණේ?

අපේ රට සහ ඒ රට සසඳන්න බැහැ. අපේ රටේදී දේශපාලනයට හෝ මාධ්‍ය ක්‍ෂේත‍්‍රයට (විද්‍යුත්* ප‍්‍රවේශ වීමට බොහෝ දුරට සුදුසුකම් අවශ්‍ය නැහැ. අපේ රටේ චැනලයක නිවේදිකාවක වීමට ලස්සන තිබුණොත් බොහෝ දුරට එය ප‍්‍රමාණවත්. ඒත්, ඒ වෘත්තීය පිළිබඳව ඉහළම සුදුසුකම් ඒ රටේදී බලනවා. ඒ වගේම හැකියාව ගැනත් බලනවා.

අද ආපසු හැරී බලද්දී ඔබ එදා ලංකාවේ නිරත වූ රූපවාහිනී මාධ්‍ය ගැන කොහොමද හිතන්නෙ?

ඇත්තටම හරිම කනගාටුවක් තියෙන්නෙ. විද්්‍යුත් මාධ්‍යයේ සන්නිවේදනය මිනිස්සුන්ට දනවන්න, දැනෙන්න කෙනෙකුට ලස්සන විතරක් තිබිලා මදි. සිංහල භාෂාව උච්චාරණය හරියට දැන ගන්න ඕනැත් නැහැ. ඉංග‍්‍රීසින් ඔය දැනෙන වචන ටිකත් කිව්වාම ඇති. සමාජය ගැන දැනුමක් අවශ්‍යයත් නැහැ. ඒ නිසා මිනිසුන් අතර මතයක් ගොඩනැගෙන්නේ නැහැ. මේ නිසා ලොකු දෙයක් සමාජයට කළ හැකි විද්්‍යුත් නිවේදන කලාව පිරිහීමට පත්වෙනවා.

එංගලන්තයේ සමාජයේ ඔබ දුටු හොඳම දේ සහ ලාංකීය සමාජයේදී දක්නට නැති, අපට ලබා ගත යුතු හොඳම දේ ලෙස දකින්නෙ?

විශේෂයෙන්ම ‘විනය’ නොමැති කමයි. පාරේ තොටේ ගියත්, වෙන කොතැනකදීත් එහෙමයි. මිනිස්සු හැමෝම කළබලකාරීයි. සංයමයක් නැහැ. ඒ විනය, සංයමය සමාජයේ ඇති කළ යුතුයි.

සටහන/ඡායාරූප  සඳුන් ගමගේ