”70 දශකයේ අග භාගයේදී ඇරඹුන මගේ සංගීත දිවියේ ප‍්‍රථම ඒක පුද්ගල ප‍්‍රසංගය මෙයයි. මෙතෙක් ඉදිරිපත් කළ සාමූහික ප‍්‍රසංගවලින් මිදී, හතළිස් වසරක් වූ මගේ සංගීත දිවිය සැමරීම සඳහා මේ ඒක පුද්ගල ප‍්‍රසංග මාලාව යොදා ගැනීම වඩාත් සුදුසු කියා මට හැඟුණා.”

ශ්‍රී ලාංකීය ප‍්‍රසංග වේදිකාවේ ජනකාන්ත, මනකාන්ත වූ රූකාන්ත නැවතත් ප‍්‍රසංගයක් සමග සංගීත රසවතුන් අතරට පැමිණෙන මොහොතක, ඒ ප‍්‍රසංගයේ වෙනස ගැන සඳහන් කළේ එලෙසිනි. මෙම දෙසැම්බර් 17 වැනිදා සවස 7ට ”රූ ඔන් ස්ටේජ්” නම් වූ එම ප‍්‍රසංගය ආරම්භ වූ මොහොතක ”රූකා” කාලයකට පසුව අප සමග දොඩමළු වූවේ මෙලෙසිනි.

කවදද ලංකාවට ආවේ?

මම නම් ඇවිත් ටික දවසක් වෙනවා. නමුත් ”ලේඛා” නම් ආවේ ගිය සතියෙ.

මෙහෙ ඇවිත් ඔබ මොනවටද දායක වුණේ?

රියැලිටි වැඩසටහන් කීපයකටම ආරාධනා ලැබුණා. ගීත නිර්මාණය කිරීම් කීපයකටත් දායක වෙන්න සිදුවුණා.

ඔබගේම ගී නිර්මාණයක් ද?

ඔව් ”විල්තෙරේ ආලවන්තයෝ” එහි නමයි.

කවදද අපට ඒ නිර්මාණය රස විඳින්න පුළුවන් වෙන්නේ?

එළැඹෙන ජනවාරියේ මුලදී පුළුවන් වේවි.

කොහොමද ඉතින් ජීවිතය?

දේව කරුණාව ඇතිව බොහොම සුන්දරව ගෙවෙනවා.

කාලයකින් ”රූකා - ලේඛා” යුග ගීයක් ගැයුවේ නැහැ නේද?

එක් නිර්මාණයක් කළා. මේ එළැඹෙන වසර මුලදී ඒ නිර්මාණයත් එළිදැක්වේවි.

අද දවසේ ලාංකීය සංගීත ක්ෂේත‍්‍රයේ ස්වභාවය මොන වගේ කියල ද ඔබ හිතන්නෙ?

වින්දනීය වගේම විඳගත නොහැකි ඒ අංශ දෙකේම කිව්වොත් හරි.

රස විඳින්න තරම් නිර්මාණ අද බිහි නොවන තරම් නේද? ගීත සඳහා රචනා ලියැවිලා ඉවරයි කියල ද හිතන්නෙ?

කිසි දෙයක් එහෙම වෙන්නෙ නැහැ. මුලින් සිද්ධ වුණ දේම තමයි නැවතත් සිද්ධ වෙන්නෙ. හැබැයි ස්වභාවය වෙනස්. ලෝකයේ සියලූ දේ සිද්ධ වෙන්නෙ එහෙමයි. නමුත්, තාක්ෂණය නිසා හොඳ වගේම නොහොඳත් සිද්ධ වුණා. ගීත නිර්මාණයේදී ලෝකයේ වැඩිපුරම සිද්ධ වුණේ ”ආදරය” තේමා කර ගැනීමයි. විවිධ මාතෘකා හා විවිධ ස්වභාවයන් යටතේ එය සිද්ධ වුණා. නමුත් තාක්ෂණය පැමිණීම නිසා ඉලෙක්ට්‍රොනික මාධ්‍ය ඔස්සේ වූ ප‍්‍රකාශනය, නැතිනම් අදහස් හුවමාරු කර ගැනීම නිසා, එය පෙර විදියට ආත්මයට කිඳා බැස්සේ නැහැ. අද ”ආදරය” ගැන ලිව්වොත්, අන්න අර වෙබ් (Web) බලන්න කියන තරමට එය ආත්මයෙන් ඈත් වෙලා. මේ නිසා මිනිසුන් අතර ලියන - කියන වචන භාවිතාවත් අඩුවෙලා ඇති. මොකද සන්නිවේදනය සහ ප‍්‍රකාශන විදිය වෙනස් වූ නිසා ලෝකයේ නිර්මාණය වූ සියල්ල කැරකි කැරකී ගලා යන්නෙ මේ විදියට තමයි.

කාලයකින් ඔබ ගීතයක් ලිව්වෙත් නැහැ?

ලියල තියෙනවා. අම්මා ගැන තවත් නිර්මාණයක් කළා. ළඟදීම ඒ ගීතයත් එළියට ඒවි. අනෙක අද ලෝකයේ මේ ගීත කලාව ගලා යන මාධ්‍යය ඉතා වේගවත් වෙලා. එක්වර නිර්මාණ ගොන්නක් මුදා හැරෙනවා. ඒ නිසා සමහරවිට අපි හිතන අදහස තව කෙනෙක් වෙතින් ඊට පෙර ප‍්‍රකාශ වෙන්න පුළුවන්. නමුත් මම නිදහසට කරුණු කියන කෙනෙක් නෙවෙයි. සමාජයට අවශ්‍ය කරන්නෙ අපෙන් හොඳ රසවිඳිය හැකි නිර්මාණ විතරයි. ඒවා කිරීම තමයි අපේ යුතුකම.

මේ විදියට ඔබ පටන් ගන්න ”රූ ඔන් ස්ටේජ්” අපට මොන විදියට රස විඳින්න හැකි වේවි ද?

ගීත ශ‍්‍රවණයට ලොකු තැනක් දෙන අයට මෙය ඒ අදහසට ගැලපෙන ප‍්‍රසංගයක් වේවි. වෙනස් විදියක රස සොයා යන එවැනි අය වෙනුවෙන් වැඩිය නෑසුන මගේ ගීත සහ ඇසෙන ගීත කීපයකුත් මෙම ප‍්‍රසංගයට ඇතුළත්. නමුත් සංගීතයත් අපි තරමක් වෙනස් කරලා තියෙනවා. මගේ අදහස් අනුව පී.වී. නන්දසිරි ශූරීන්ගේ පුතු වන තරුණ සංගීතඥ උපුල මධුශංක මෙහි සංගීතය මෙහෙයවනවා. මා පමණක්ම ගී ගයන මෙහි ගීත 20ක් වගේ ඇතුළත්. බොහෝ විට විවේක කාලයක් පවා නොදීමට අපි කටයුතු කරනවා.

”රූකා” ඔබට ඊයේට සාපේක්ෂව අද පේ‍්‍රක්‍ෂකයින් වෙතින් ලැබෙන ආදරය මොන වගේ ද?

එදා යම් විදියක පේ‍්‍රක්‍ෂක ආදරයක් ලැබිනි නම් අද ඊට වඩා ඉතාම උණුසුම් හැඟුමින් යුතු පේ‍්‍රක්‍ෂක ආදරයක් ලැබෙනවා. කොයි තැන, කොතැන ගියත් එහෙමයි. දෙවියන්ගේ කැමැත්ත අනුහස, ආශිර්වාදය එහෙමයි කියලයි මම විශ්වාස කරන්නෙ. මගේ ආදරණීය රසිකයින්ට මම ආත්මයෙන්ම ගෞරව කරනවා.