මේ දිනවල සිනමාහල් තුළ ඉහළ පේ‍්‍රක්ෂක ප‍්‍රතිචාර දිනා ඇති මෝටර් බයිසිකල් චිත‍්‍රපටයේහි ප‍්‍රධාන චරිතයට පණ පොවන රංගන ශිල්පිනී සමනලී ෆොන්සේකා අද අපේ කතාබහට එකතු කරගන්න හිතුවා. තරුණ පරපුරේ රංගන ශිල්පිණියන් අතර දක්ෂ චරිතාංග නිලියක් ලෙස ඇය A/L ඉවරයි, හුස්ම සහ ඔක්සිජන්, කොළඹ අපි ආවා නාට්‍ය සමඟ පසුගිය දිනවල දැඩිව කතාබහට ලක්වූ චරිතයන්. මෝටර් බයිසිකල් හරහා මේ දිනවල සිනමාවෙන් ඔබ හමුවට එන සමනලී අපේ කතා බහට එකතු වුණේ මෙලෙසින්.

අපි කතාබහ මෝටර් බයිසිකල් චිත‍්‍රපටයෙන්ම පටන් ගමු?

ෆැන්ටසි සිනමාවත් එක්ක ඉන්න අපට වෙනස්ම ආරයේ හුරුපුරුදු අත්දැකීමක් නැවත මතක් කරලා දෙන ශමීර රංගනගේ විශිෂ්ඨ නිර්මාණයක්. හරිම අමාරුවෙන් ලොකු කට්ටක් කාලා කරපු චිත‍්‍රපටයක්. මෝටර් බයිසිකල් මම රඟපාපු චිත‍්‍රපට අතුරින් හිතට වදින තවත් නිර්මාණයක් කියලා කියන්න පුළුවන්.

තව දෙයක් තමයි මෝටර් බයිසිකල් කියන්නේ තවත් එක සම්භාව්‍ය චිත‍්‍රපටයක් විදිහට වර්ග කරලා ජනප‍්‍රිය සිනමාවේ දියවෙලා යන චිත‍්‍රපටයක් නොවෙයි.

කොහොමද ප‍්‍රතිචාර?

හොඳ ප‍්‍රතිචාර ලැබෙනවා. තාරුණ්‍යයේ පවතින ප‍්‍රශ්න පිළිඳව තමයි මේ චිත‍්‍රපටය හරහා කතා කෙරෙන්නේ. 80 දශකයෙත් මේ තාරුණ්‍යයේ ප‍්‍රශ්න පිළිබඳ චිත‍්‍රපට නිර්මාණය වුණා. වර්තමානයෙත් ඒ තාරුණ්‍යයේ පවතින ප‍්‍රශ්න පිළිබඳ මෙහි අධ්‍යක්ෂ ශමීරගේ ඇත්තම අද්දැකීමක් විදිහට මෝටර් බයිසිකල් සිනමාවට නැගෙනවා. මෙයට රංගනයෙන් දායක වෙන්න ලැබීම ගැන ගොඩක් සතුටුයි.

පසුගිය වසරේ පැවති ජාත්‍යන්තර සිනමා උළෙලේදී ප‍්‍රදර්ශණය වූ ඔබගේ චිත‍්‍රපටවලට ඉහළ ප‍්‍රතිචාර ලැබුණා. විශේෂයෙන් ”මෝටර් බයිසිකල් චිත‍්‍රපටයට” ඒ වෙනකොට ”මෝටර් බයිසිකල්” ලංකාවේ සිනමාහල් තුළ තිරගත වුණේ නැහැ. චිත‍්‍රපටය ප‍්‍රමාද වෙන්න හේතුව මොකක්ද?

ඒක සිංහල සිනමාවේ තියෙන විශාල ඛේදවාචකයක්. චිත‍්‍රපටයක් කරලා අවුරුදු ගානක් යනකල් තිරගත කරගන්න විදිහක් නැහැ. එදා ජාත්‍යන්තර සිනමා උළෙලේදී මම රඟපෑ චිත‍්‍රපට තුනකට ඉහළ ප‍්‍රතිචාර ලැබුණා. ඒවා තිරගත නොවූ චිත‍්‍රපටි. කොහොම වුණත් ලැබෙන ප‍්‍රතිචාර, විවේචන දිහා බලද්දී මට ඒ දේවල් ජීවිතේට හොඳ අද්දැකීමක්.

තවමත් ලංකාවේ සිනමා ශාලාවල ප‍්‍රදර්ශනය නොවූ ඔබගේ චිත‍්‍රපට මොනවද?

හුදෙකලාව, පේ‍්‍රමය නම්,  ඖචිතවාදය, ඇවිලෙන සුළුයි, දැවෙන විහඟුන් ඊට අමතරව තවමත් රූගත කිරීම් සිදුකෙරන චිත‍්‍රපටත් තියෙනවා. මේ අතුරින් චිත‍්‍රපට කිහිපයක් ඉක්මනට ඉදිරියේදී පේ‍්‍රක්ෂකයාට බලාගන්න පුළුවන් වේවී කියලා හිතනවා. දැනට මම රඟපෑව චිත‍්‍රපටවලින් තිරගත වෙන්නේ මෝටර් බයිසිකල් විතරයි.

‘මෝටර් බයිසිකල්’ චිත‍්‍රපටය සාර්ක් සම්මාන උළෙලකදීත්, කොළඹ ජාත්‍යන්තර චිත‍්‍රපට උළෙලදීත්, දෙරණ සිනමා සම්මාන උළෙලදීත් සම්මානයට පාත‍්‍ර වුණා. සම්මාන පිට සමම්මාන ලැබෙන්න චිත‍්‍රපටයේ විශේෂය මොකක්ද?

මේක තාරුණ්‍යයේ හැමෝටම පොදු වෙච්ච ඛේදවාචකයක්. ඒක තමයි විශේෂය. සිනමාශාලාවල් තුළ තිරගත නොවුනත් සම්මානයට පාත‍්‍රවීම ගැන ගොඩක් සතුටුයි. ගොඩක් චිත‍්‍රපටි ලංකාවේ වාරණයට ලක්වෙලා තියෙනවා. තවමත් වසර ගාණක් හිරවෙලා තිරගත නොවන චිත‍්‍රපට තියෙනවා. ඒ අතුරින් ”මෝටර් බයිසිකල්” තිරගත වීම මම ලබපු ජයග‍්‍රහණයක් වගේම අපේ කාලයේ සමස්ත කලාකරුවන්ගේ ජයග‍්‍රහණයක්. ගොඩක් නිර්මාණකරුවන් අද චිත‍්‍රපට නිර්මාණ කරන්න පසුබට වෙනවා. ජාත්‍යන්තර සම්මාන ලබපු චිත‍්‍රපට තියෙනවා ලංකාවේ ප‍්‍රදර්ශනය වෙලා නැහැ. හේතුව වාරණයට ලක්වෙලා. නැත්නම් දුවන්නේ නැහැ කියලා සමහර චිත‍්‍රපට හෝල්වලින් බෙදාහරින්නෝ ගන්නේ නැතිකම. මේක සිනමා කර්මාන්තයේ විශාල ඛේදවාචකයක්.

ඔබ චිත‍්‍රපට තෝරා ගැනීමේදී වැඩි නැඹුරුවක් දක්වන්නේ පොලිටිකල් සම්බන්ධ චිත‍්‍රපටිවලට කියන්නේ ඇත්තද?

මම හරි කැමතියි විවිධ වූ අද්දැකීම් ලබන්න. එකිනෙකට වෙනස් වූ චරිත රඟපාන්න. මම විවිධ වූ අධ්‍යක්ෂවරු යටතේ රඟපාලා තියෙනවා. ගොඩක් වෙලාවට මම කතාවේ හරය බලනවා.  ඕනම චරිතයක මට වැදගත් වෙන්නේ චරිතයේ වැදගත්කම විතරයි. සමාජයට දෙයක් දෙන්න පුළුවන්නම් ඒ නිර්මාණයට මගේ උපරිම දායකත්වය ලබා දෙනවා.

මෝටර් බයිසිකල් චිත‍්‍රපටයේ ඔබේ චරිතය ගැනත් කතා කරමු?

ටානියා කියන්නේ අවුරුදු 17 පොඩි ගෑණු ළමයෙක්. ජීවිතේ හරි ගැඹුරුයි කියලා තේරුමක් නැති, පීඩන දරාගන්න බැරි, සංස්කෘතික, ආගමික කියන මේ පසුබිම ඇතුලේ හිරවෙලා ඉන්න පොඩි ගෑණු ළමයෙක්. මම ටානියාගේ චරිතය කරන කොට මට අවුරුදු 32යි. ඇත්ත ජීවිතේ වයස 16දී මම හිටපු තැන නෙවෙයි ටානියා හිටියේ. මම ඊට වඩා ඉදිරිගාමියි, හිතුවක්කාරයි, ටානියා එහෙම නැහැ. ආදරේ ඇත්තටම විඳින්න පුළුවන් මානසිකත්වයක් ඇයට මේ සමාජය ඇතුළේ නැහැ.

මධ්‍යම පාන්තික තරුණයකුගේ සහ තරුණියකගේ ජීවිත කතාවක් වටා තමයි කතාව ගොඩනැගිලා තියෙන්නේ. සමාජයීය, දේශපාලනික, ආර්ථික පසුබිම තාරුණ්‍යයේ ජීවිතයට බලපාන හැටි ඒ වගේම මේ තාරුණයා සහ තරුණිය ආදරය සොයා ගන්න විදිහ. ජීවත් වෙන්න කරන දේවල්, තරුණයාට රැකියාවක් නැහැ. හැම තැනින්ම බාධක. ආදරය විඳින්න විදිහක් නැහැ. තරුණයාට තියෙන්නේ බයිසිකලයක් ගන්න හීනයක්. තරුණියට තියෙන්නේ ඊට වඩා ලොකු හීන. කතා වෘත්තාන්තය බැරුම්. ඒ වුණාට චිත‍්‍රපටය තුළින් සියුම් විදිහට පේ‍්‍රක්ෂකයාට ලබාදෙන්න ශමීර ගත්ත උත්සාහය අති සාර්ථකයි කියලා හිතෙනවා.

වයස 32 දී අවුරුදු 16 චරිතයක්..... කොහොමද අද්දැකීම.

මටත් අඩු වැඩි වශයෙන් එවැනි සිදුවීම්වලට මුහුණ දීපු අද්දැකීම් තියෙනවා. හැබැයි කතාව තුළ ටානියා මුහුණ දීපු දේවල්වලට මගේ ජීවිතේ මම මුහුණ දීපු විදිහට ගොඩක් වෙනස්. මම ටානියා වගේ සමාජයට බයෙන් හැදුණ ගෑණු ළමයෙක් නෙවෙයි.  නිතරම වෙනස් තැනක හිටගන්න උත්සාහ ගන්න කෙනෙක්. ඒ ඒ කාලවලදී මමත් ඒ ඒ අද්දැකීම් වින්දා.

නදීශා අතුකෝරළ.