ජනා Thursday, 03 April 2014 02:21 PM

සිංහල සිරිත් විරිත් ගිලිහිලා යන මේ කාලයේ කළ ආදර්ශවත් හොඳ වැඩක්. (නි)

පහන් Thursday, 03 April 2014 02:34 PM

මම පොඩි කාලේ අවුරුද්දට උණ වෙඩි ගැහුවා. බීරංග ගැහුවා. ආච්චි අම්ම කුස්සියේ ගොම ගානවා මම දැකල තියනවා. අම්ම හදන අතිරස මිශ්‍රණය අමුවෙන් කන්න ගිහිල්ල ගුටි කාගෙන එළියට එනවා .කජු පුහුලන් කාල කැස්ස. කජු අහුලන්න වවුල් තිප්පොළවල් වලට යනවා. ඒත් අද ඒ ගොඩක් දේ වෙනස් වෙලා. මගේ පුංචි පුතා මේ කිසි දෙයක් දන්නේ නැහැ. (ස)

මයුර Thursday, 03 April 2014 03:07 PM

'පහන්' ඇත්තම කතාවක්. හොඳ අතීතය මෙනෙහි කිරීමක්. (ස)

තිලිනි නදීෂා Thursday, 03 April 2014 03:17 PM

අපේ පාසලේ චුටි නංගිලා හැමෝටම සුබම සුබ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා. (ස)

ජගත් සෞදි Thursday, 03 April 2014 03:27 PM

පහන් ඇත්තට අපේ දරුවෝ මොනවද දන්නේ. උන් ටික රොබෝලා වෙලා. අපේම වරද. කාට කියන්නද?? හැකි සෑම වෙලාවෙම කියල දෙන්න උත්සහ කරනවා. (ස)

අචිනි Thursday, 03 April 2014 03:50 PM

පුංචි පැටව් අපේ මල් වගේ. (ස)

ටෙනිසන් Thursday, 03 April 2014 04:41 PM

ඇයි පහන් අපි ගමේ වැඩිහිටියෝ හදපු කතුරු ඔන්චිල්ල පැද්දා.අපේ සහෝදරියෝ කවි කියමින් ඔන්චිල්ල පැද්දා.ගම දෙකක් එකතු වෙලා පොර පොල් ගැහුවා. අං ඇද්ද. තරගෙට කවි කිව්වා. ගම හරහා දිව්වා. තව කොච්චර නම් දේවල් කරාද? අවුැදු හැට පහ පැන්නත් තවම ඇගේ කොලු ගතිය තියෙන්නේ ඒවායේ ප්‍රතිපල. අනේ අද උන් දන්නේ පරිගණකය විතරයි. වයස 35 පනින කොට ජාත්‍යාන්තර ලෙඩ සියල්ලම උන්ගේ ඇගවල් වල. (ස)

මංගල Thursday, 03 April 2014 05:07 PM

පහන් කියන ඒ සුන්දර අතීතය අපිට නැවත එන්නේ නෑ නේ ද කියල හිතෙනකොට මගේ හිතට මහා දුකක් දැනෙනවා. අපි යාන්ත්‍රික වෙලා .දරුවෝ රොබෝලා වෙලා.(නදී)

සංජීව Thursday, 03 April 2014 05:12 PM

පහන්, කියල නිම කරන්න බැරි ලස්සන සිදුවීම් ගොඩක්. අපේ ළමයින්ට ඒවා හීනයක් විත‍රයි. ඒ වගේම අපිටත් ඒවා හීනයක් විතරයි. (නදී)

ජානකි Thursday, 03 April 2014 05:27 PM

ලස්සන පින්තූර ටික මල් වගේ අපේ දරුවන් (දිල්)

ලෝචනා Thursday, 03 April 2014 05:40 PM

හරිම වටිනා වැඩක් (නි)

අසෝකා Thursday, 03 April 2014 05:42 PM

මටත් ඒ කාලය මතක් වුණා. මිනිසාගේ දියුණුව කියන්නේ ලෝකයේ පරිහානිය කියන එක මේ දෙපැත්තම ගැන හොඳට හිතලා බැලුවම ඇත්ත කියලා පිළිගන්න වෙනවා. ඉඳලා හිටලා හරි විදුහල් මඟින් දරුවන්ට කියලා දෙන එක ලොකු දෙයක්. මොකද දැන් සමහර දෙමව්පියොත් මේවා ගැන දන්නේ නැහැ. (නි)

කුමාරි Thursday, 03 April 2014 05:49 PM

පුංචි දෝනිලා ටික දැක්කහම දුකේ බැහැ.හැමට සුභ අලුත් අවුරුද්දක්! පහන්, ඔය ටික වගේම මට මතක් වුණා අල්ලපු ගෙවල් වල ළමයි රතිඤ්ඤා පත්තු කරද්දී අපේ පුංචි අයියා පොල් පිත්තක් අරන් ගිහින් බෝක්කුවට තඩි ගැහුව හැටි.අනේ ඒ කාලේ කොච්චර සුන්දරද? (නි)

සමන් Thursday, 03 April 2014 06:31 PM

ෂා! හරි ලස්සනයි.අර කාටද අනේ රැවුලක් ඇවිත් තියෙන්නේ? (නි)

සරත් Thursday, 03 April 2014 06:51 PM

පුංචි දෝනිලා ටික ලස්සනයි. මට මගේ දෝනිව මතක් වුණා. මෙදා අවුරුද්දට දෝනි ළඟ මම නැහැ. ඒත් එයා හිතන්නේ මම ඒවි කියලා. අපිට නොපෙනෙන දුරකට යන්න වුණේ අැයි මන්දා. (නි)

කෝසල Thursday, 03 April 2014 06:56 PM

මෙවන් කාර්යයන් සියලුම පාසල් වල කරන්න පුළුවන් නම් හොඳයි (නි)

සේන Thursday, 03 April 2014 07:58 PM

හරිම ලස්සනයි. චූටි දුලට සුභ අලුත් අවුරුද්දක්. (නි)

නයනා Thursday, 03 April 2014 09:06 PM

අපේ ජාතිය රැකගන්නට අපේ ජාතික සිරිත් විරිත් දරුවන්ට උගන්වමු. (නි)

රාමා Friday, 04 April 2014 02:54 PM

දැන් ඉන්න ළමයි ගොඩක් දේවල් දැකලා නැහැනේ. කජු පුහුලන් දැකලා තියෙන්නේ පින්තූර වලින්. චග්ගුඩු ගහන්න මම හරිම ආසයි. දැන් ඉන්න අය මේවා දන්නේ නැහැ. (නි)

සමන්ති Thursday, 03 April 2014 12:57 PM

හොඳ ආදර්ශයක්.... (ස)

රන්ජනී Thursday, 03 April 2014 01:14 PM

ලස්සන පැටික්කියෝ ටික. සුභම සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා ඔබ සැමට! (නි)

ධනුෂ්ක අනුරංග Thursday, 03 April 2014 01:27 PM

හොඳ ආදර්ශයක්. (ස)